بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد
دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا
درش بِبَست و کلیدش به دلسِتانی داد
شکستهوار به درگاهت آمدم، که طبیب
به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاریِ ناتوانی داد
برو معالجهٔ خود کن ای نصیحتگو
شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟
گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت
دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد
رهی آنمه بسوی من بچشم دیگران بیند
نداند قیمت یوسف خریداری که من دارم
«رهی معیری»
(اَ یِ) [ ع. اغذیه ] (اِ.) جِ غذاء؛ خوردنیها.
(اُ غُ) [ تر. ] (اِ.) برکت، شگون.
(اَ غَ رّ) [ ع. ] (ص.)
۱- سفید.
۲- اسبی که پیشانی اش سفید است.
۳- شهره، معروف.
(اُ غُ. بِ. خِ) [ تُر - ع. ] جمله دعایی به معنی:
۱- خیر پیش، به سلامت.
۲- روز به خیر، وقت به خیر.
( اِ ) [ ع. اغراء ]
۱- (مص م.) شوراندن، تحریک کردن.
۲- (اِمص.) انگیزش.
(اِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- شگفت آوردن.
۲- تازه گفتن.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) درخت کاشتن.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ غرس ؛ درختها، نهالها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ غرض ؛ خواستها، هدفها.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) غرق کردن.
۲- (اِمص.) مبالغه کردن.
(اَ رَ) [ ع. ] (ص تف.) شگفت تر، غریب تر.
(اَ غِ رِّ) [ ع. ] (ص. اِ.) ج. غریر.
۱- فریفتگان، مغروران.
۲- جوانان بی تجربه.
( اَ ) [ ع. ] (مص م.)پوشاندن، پوشانیدن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ غُصن ؛ شاخهها.
( اِ ) [ ع. ]
۱- چشم بستن، چشم بر هم نهادن.
۲- (اِمص.) چشم پوشی، گذشت.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) غافل کردن، گول زدن.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- گران خریدن.
۲- گران کردن قیمت چیزی.
(اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ غلط ؛ غلطها، اشتباها.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) دربستن.
۲- سخن را پیچیده گفتن.
۳- (اِمص.) پیچیده گویی.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- خیانت کردن.
۲- کینه ورزیدن.
