بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد
دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا
درش بِبَست و کلیدش به دل‌سِتانی داد
شکسته‌وار به درگاهت آمدم، که طبیب
به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاریِ ناتوانی داد
برو معالجهٔ خود کن ای نصیحت‌گو
شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟
گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت
دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد
فراز چرخ نیلی ناله مستانه ای دارد
دل از بام فلک دیگر نمی آید فرود امشب
«رهی معیری»
(اَ لَ) [ ع. ] (ص.) گوش بریده.
(اَ لِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- یک درخت، یک نهال.
۲- واحد شمارش درختان.
(اَ صَ مّ) [ ع. ] (ص.) کر، ناشنوا. جِ صم.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) کر شدن.
۲- (مص م.) کر گردانیدن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.)جِ صنف ؛ دسته‌ها، رسته‌ها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صنم ؛ بُت‌ها.
(اِ.) [ ع. ] (مص ل.) به دامادی پیوستن.
(اَ هَ) [ ع. ] (ص.) موی سرخ به سفیدی آمیخته، می‌گون.
(اَ وَ) [ ع. ] (ص تف.) صواب تر، درست تر، راست تر.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صوت ؛ صداها.
(اَ وَ) [ ع. ] (ص تف.) صواب تر، درست تر.
( اُ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اصل.
۱- ریشه‌ها، پایه‌ها.
۲- نژادها، گوهرها.
۳- علوم شرعی که از چهار اصل تشکیل می‌شود: کتاب، سنت، اجمعا، قیاس. ؛~ دین به عقیده اهل سنت سه اصل است: توحید، نبوت، ...
(اُ لَ نْ) [ ع. ] (ق.) اساساً، اصلاً.
( اُ ) [ ع. ] (ص.)
۱- عالم به اصول فقه.
۲- در فارسی قانونمندی، از روی قاعده.
( اَ ) [ ع. ]
۱- (ص.) پاک نژاد، نجیب.
۲- (اِ.) شبانگاه. جِ آصال.
(اِ ئَ) [ ع. اضائه ]
۱- (مص م.) روشن کردن.
۲- (مص ل.) روشن شدن.
۳- (اِمص.) روشنایی.
(اِ ئِ) [ ع. اضاعه ] نک اضائت.
(اِ عَ) [ ع. اضاعه ]
۱- (مص م.) ضایع کردن.
۲- تَلَف کردن.
۳- (مص ل.) بسیار شدن آب و زمین کسی.
(اِ عِ) [ ع. اضاعه ] نک اضاعت.
(اِ فَ) [ ع. اضافه ] نک اضافه.
