رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
غنچه را باد صبا از پوست می‌آرد برون
بی‌نسیم شوق، پیراهن دریدن مشکل است
«صائب تبریزی»
(هَ رَ) [ په. ] (ص.) احمق، نادان.
(هَ رِ)
۱- (صِ مر.) همه کاره، کسی که به هر کاری دست بزند.
۲- پیک، قاصد.
۳- جاسوس.
۴- (اِمر.) دیگ.
(هُ کُ پُ کُ) (ص مر.) (عا.) بسیار ارزان قیمت.
(هِ) [ فر. ] (اِ.) رب النوع قدرت و نیرو در افسانه‌های یونان.
(هَ گِ) [ په. ] (ق.) اصلاً، ابداً.
(هَ گِ زِ) (ق.) همیشگی، ابدی.
(هُ رّ) (ق. اصت.) آواز پنهانی دل در حالت ترس و نگرانی.
(ه) (اِ.) شهر هرات.
(هِ رُِ)
۱- (ق.) (عا.) چون خواهند کسی را به خواری بیرون کنند، این لفظ را بر زبان رانند.
۲- (اِصت.) آواز خنده.
(هَ سَ) [ ع. هریسه ] (اِ.) هلیم (حلیم) غذایی تهیه شده از گوشت و گندم پخته شده و لِه شده.
(هُ) (اِ.) آواز هولناک، صدای حیوان درنده.
(هِ وَ)
۱- (ص نسب.) منسوب به هرات.
۲- (اِ.) زر خالص که در هرات رایج بود.
(هِ)
۱- عدد ۱۰۰۰.
۲- (اِ.) بلبل و هزاردستان.
(هَ) (اِمر.) بلبل.
(~.) (اِمر.) کنایه از:
۱- خرقه درویشان که بخیه بسیاری بر آن زده باشند.
۲- آسمان پر ستاره.
(هِ رُ اِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) مجموعه ۱۰۰۱ نام خدای، اسما الهی.
(هَ) (اِ.) بلبل.
(هِ. ش)(اِمر.) جعبه یا صندوقچه‌ای که داخل آن دارای خانه‌های متعدد بوده و از آن برای حمل لوازم سفر استفاده می‌کردند.
(~. بِ) (اِمر.) کنایه از: آفتاب، خورشید.
(~.) (اِمر.) هزارلا؛ بخش سوم معده نشخوارکنندگان که داخل آن لایه لایه‌است.
