رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
از ماه ابروان منت شرم باد رو
«حافظ»
(نُ) (اِ.) بُز پیشرو گله، بزی که پیشاپیش گله حرکت می‌کند.
(نُ) (حامص.) پیشوایی، رهبری.
(نِ دَ) (مص ل.) ترسیدن.
(نِ) (اِ.) درخت جوان نورسته.
(نِ لِ) (اِ.)
۱- شاخه درخت یا چوبی که شکارچی برای راندن شکار به سوی دام از آن استفاده می‌کند.
۲- شکار، صید.
(نَ لَ یا لِ) [ مغ. ¿ ] (اِ.) نوعی مالیات یا عوارض (ایلخانان).
(~.)(اِمر.) شکارگاه، کمینگاه صیاد.
(نِ) (اِ.) تُشک، بستر.
(نَ) (اِ.) آهنگر، حداد.
(نِ) [ په. ]
۱- (ص.) نهفته، پنهان.
۲- (ق.) سری، پنهانی.
(~. نِ)(اِمر.)۱ - خلوت خانه، جایی که در آ ن چیزی را پنهان کنند.
۲- مقبره، گور.
(~. نِ) (اِمر.) به دسته‌ای از گیاهان گفته می‌شود که در آن‌ها تخمک در داخل برگچه بسته‌ای قرار دارد. این گیاهان به دو گروه تک لپه‌ای‌ها و دولپه‌ای‌ها تقسیم می‌شوند.
(نِ) (اِ.) گیاه‌هایی که دارای ریشه و ساقه و برگ می‌باشند و گل ندارند.
(نِ) (ص نسب.) پنهانی، سری.
(نِ یَ) [ ع. نهایه ] (اِ.) پایان، انتها.
(نَ) (ص نسب.) پایان، آخر.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) غارت، تاراج. ج. نهاب.
(نُ) [ ع. ] (اِ.) نوعی کشتی دراز تندرو.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) راه، روش، طریقه.
(نَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- هرچیز برآمده و مرتفع.
۲- پستان.
