رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
چشم تو ز بهر دلربایی
در کردن سحر ذوفنون باد
«حافظ»
(مُ جِ) [ ع. ]
۱- (اِ.) سبب، باعث.
۲- (اِفا.) ایجاب کننده.
(جَ) [ ع. ] (اِمف.) ایجاد شده.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) به وجود آورنده، آفریننده.
(مُ جِ) [ ع. مؤجر ] (اِفا.) اجاره دهنده، کرایه دهنده.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) سخن مختصر و کوتاه.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) به دردآورنده، دردناک.
(مَ ج) [ ع. ] (اِ.)
۱- گودالی که در آن آب ایستد.
۲- جای ترس و بیم.
(مُ وَ جَّ هْ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- پسندیده، مقبول.
۲- صاحب جاه و مقام.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.) آفریده، هست شده.
(~.) [ ع. ] (اِمف.) جِ. موجود.
(مُ وَ حِّ) [ ع. ] (اِفا.) یکتاپرست.
(حِ) [ ع. ] (اِفا.)وحشت انگیز، ترس - آور.
(خُ رِ) (اِمر.) آفتی است که در موهای سر افتد و موجب شقه و نیمه شدن طولی تارهای مو شود.
(ص فا.) دارنده مو، آنچه دارای خط باشد، دارای تَرَک.
(مَ وَ دَّ) [ ع. موده ] (مص ل.) دوستی، رفاقت.
(مَ وَ دَّ) [ ع. ] (اِمف.) به امانت گذاشته شده.
[ ع. ] (اِفا.)
۱- اذیت کننده، آزار رساننده.
۲- در فارسی، بداندیش، حیله گر.
[ په. ] (اِ.)
۱- مورچه.
۲- کنایه از: شخصی ح قیر و کوچک.
(اِمر.) حالتی که قبل از تب و لرز عارض شود و آن چنان است که گویی جاروی تر بر پشت شخص کشند وی احساس سرما کند.
(مُ وَ رَّ) (ص.) گرفته شده از فارسی به معنای کج، خمیده.
