رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
نیابد تا نشان از خاک من آیینه رخساری
رهی خاکستر خود را هم‌آغوش صبا خواهم
«رهی معیری»
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ مولی.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ مولود؛ فرزندان.
(مَ نِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مانع ؛ بازدارنده‌ها.
(مَ هِ) [ ع. ] (اِ.) جِ موهبت ؛ بخشش‌ها و انعام‌ها.
(مَ کِ) [ ع. ] (اِ.) جِ موکب.
(مَ یِ) [ ع. موائد ] (اِ.) جِ مائده.
(مُ) [ انگ. ] (اِ.) دستگاه تلفن قابل حمل بدون سیمی که با استفاده از امواج رادیویی، ارتباط تلفنی بین دو نقطه را برقرار سازد، تلفن همراه.
(بَ یا بِ) [ په. ] (اِ.) روحانی دین زرتشتی. ج. موبدان.
(بِ) [ ع. ] (اِفا.) هلاک کننده، مهلک.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای هلاکت.
۲- وعده گاه، میعاد.
۳- زندان.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) مرگ.
(ص فا.) کسی که ریسمان می‌تابد.
(مُ) [ فر. ] (اِ.) استحاله عنصری، جهش، دگرگونی آنی.
(مُ تُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- دستگاهی که سبب به کار انداختن و تولید ماشین می‌شود.
۲- دستگاهی که انواع انرژی را به انر ژی مکانیکی تبدیل می‌کند.
۳- موتورسیکلت.
(~. لِ) [ فر. ] (اِ.) دوچرخه‌ای که به وسیله موتور حرکت می‌کند.
(مُ ثَّ) [ ع. ] (اِمف.) استوار کرده شده، مورد اطمینان و وثوق.
(مَ یا مُ) [ ع. ] (اِمف.) مورد اطمینان، معتمد، موثق.
(مَ یا مُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جنبش و چین - خوردگی سطح آب. ج. امواج.
۲- جریان تند و ناگهانی.
(مُ. ش کَ) (اِ.) سد مانندی که برای جلوگیری از پیشروی آب در امتداد ساختمان -های ساحلی درست می‌کنند.
(ص.) موژان ؛ چشم زیبا و پُر کرشمه.
