رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
از جام عافیت می نابی نخورده‌ام
وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده‌ام
«رهی معیری»
(مَ لِ) (اِ.) آویز، آویزی که به شکل رشته و گلوله درست می‌کنند و به کلاه یا جامه یا هر چیز دیگر آویزان می‌کنند.
(مَ) (اِ.) قمار، قمارخانه.
(مَ. گَ) (ص فا.) قمارباز.
(مَ دَ) (مص ل.) از روی خشم آهسته در زیر لب سخن گفتن.
(مَ) (حامص.) خودبینی، کِبر.
(مَ یّ) [ ع. ] (اِ.) مایع جنسی معمولاً بارورساز در جاندار بالغ نر، اسپرم.
(مَ. کَ دَ) (مص ل.) لاف زدن، به خود بالیدن.
(مَ نِ یَّ) [ ع. منیه ] (اِ.)
۱- اجل، مرگ.
۲- سرنوشت.
(مَ یَّ) (مص جع.) غرور، خودبینی.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) تابان، درخشان.
(مَ یِ یُ) [ فر. ] (اِ.) = منیزیوم: فلزی است سبک و با جلای نقره‌ای که در هوا به آسانی جلای خود را از دست می‌دهد و کدر می‌شود. با نور سفید خیره کننده‌ای می‌سوزد و به اکسید منیزیم ...
(مَ) [ ع. ] (ص.) استوار، بلند.
(مُ) [ ع. ] (ص.) بلند، مرتفع، برآمده.
(مُ یَ) [ ع. منیه ] (اِ.) آرزو.
(مَ) (اِ.) مخفف ماه.
(~.) [ په. ]
۱- حرف نفی به معنای «نه».
۲- نشانه دعای منفی که قدما به کار می‌بردند.
(~.) (اِ.) بخاری است که گاهی در هوای مرطوب تولید می‌شود و در فضا پراکنده می‌گردد.
(مِ) [ په. ] (ص.) بزرگ، سرور. ج. مهان. مق که.
(~.) [ فر. ] (اِ.) پنجمین ماه از سال میلادی.
(مَ بَ) [ ع. مهابه ] (اِ.)
۱- بیم، ترس.
۲- شکوه، عظمت.
