رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
پیرایه خاک و آبم روشنگر آفتابم
گنجم ولی در خرابم ویرانه من تن من
«رهی معیری»
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) فلج شده، عاجز.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) بدبخت، گرفتار، دچار فلاکت شده.
(مُ فَ) (ص نسب.) (عا.)
۱- کسی که آب بینی وی دایماً روان باشد.
۲- ضعیف و مردنی.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) فانی کننده، تباه سازنده، نابود کننده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) فهمیده شده، درک شده، قابل فهمیدن.
(مُ فَ وَّ) [ ع. ] (اِمف.) سپرده شده، واگذار شده.
(مُ فَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) تفویض کننده، واگذارنده.
(مُ فَ کِّ) [ ع. ] (اِفا.) اندیشمند.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) جدا کرده شده، جدا مانده.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) سودمند، با فایده.
(مُ) (اِفا.)
۱- جاری کننده.
۲- فیض - دهنده، فیض بخش، فیض دهنده.
(مُ فِ) [ ع. ] (اِفا.) بهوش آینده، بیدار شده.
(مُ فِ نِ) (ص.) بچه‌ای که آب دماغش راه افتاده باشد.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مقبره ؛ قبرها.
(مُ بِ) [ ع. ] (ص.)
۱- روبرو، برابر.
۲- معادل، مساوی.
۳- ضد، مخالف.
(مُ بِ لَ یا لِ) [ ع. مقابله ] (مص م.)
۱- دو چیز را با هم برابر کردن.
۲- تلافی کردن.
۳- مقایسه کردن نسخه‌های یک متن با یکدیگر. ؛ ~به مثل رفتار همسان در پاسخ به رفتار دیگری.
(مُ تِ) [ ع. ] (اِفا.) جنگجو.
(مُ تِ لَ یا لِ) [ ع. مقاتله ] (مص ل.) جنگ، کشتار.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ مقدار؛ اندازه‌ها، مقدارها.
(مُ رِ) [ ع. ] (اِفا.) نزدیک شونده.
