رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت
«حافظ»
(مَ ظِ نَّ) [ ع. مظنه ] (اِ.)
۱- گمان، پندار.
۲- در فارسی به معنای بها و نرخ کالا. ج. مظان. ؛ ~ دستِ کسی آمدن از قیمت یا وضع خبردار شدن.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) مشکوک، مورد شک و گمان واقع شده.
(مَ هَ) [ ع. ] (اِ.) محل ظهور، جای آشکار شدن. ج. مظاهر.
(مَ عَ) [ ع. ] (حراض.) با، همراه.
(مَ عَ ذا لِ) [ ع. ] (حر رب.) با این حال، با وجود این.
(مَ‌ها) [ ع. ] (حر رب.) با وجود این.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) روده. ج. امعیه.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ معبد؛ پرستش گاه‌ها.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ معبر؛ راه‌ها، جاهای عبور.
(مُ تِ) [ ع. ] (اِفا.) سرزنش کننده، ملامت کننده.
(مُ تَ بَ یا تِ بِ) [ ع. معاتبه ] (مص م.) سرزنش کردن، پرخاش کردن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای بازگشت.
۲- رستاخیز، آخر جهان.
(مُ) [ ع. معاداه ] (مص ل.) عداوت، دشمنی با یکدیگر.
(مُ دِ) [ ع. ] (اِفا.) برابر، هم وزن، مساوی.
(مُ دَ لَ یا دِ لِ) [ ع. معادله ]
۱- (مص م.) هم وزن کردن دو چیز، برابر کردن.
۲- (اِمص.) برابری.
۳- هموزنی.
۴- در ریاضی دو عبارت جبری که به ازاء مقادیر معین صحیح باشد.
(مَ دِ) [ ع. ] (اِ.) جِ معدن.
(مُ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) دشمنی کننده.
۲- (ص.) دشمن، عدو.
(مَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) پناه بردن.
۲- (اِ.) پناهگاه، مأمن.
(مَ ذِ) [ ع. ] (اِ.) ج. معذار.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.) عاریت گرفته شده.
