رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم
دل به مهر باده نوشان بسته ایم
«رهی معیری»
(مُ طَ یَّ) [ ع. ] (اِمف.) معطر شده.
(مُ طَ یَّ) [ ع. ]
۱- (ص.) تر و تازه.
۲- نوعی پارچه کتانی.
(مَ) [ ع. ] (ص.) بارنده، بارانی.
(مَ طِ رِ) [ ع. ] (اِ.) نوعی چادر.
(مُ) [ ع. ] (اِ فا.) فرمان بردار، اطاعت - کننده.
(مَ یِّ) [ ع. مطیه ] (اِ.) حیوان سواری چون اسب و استر و اشتر.
(مَ لِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مظلمه ؛ ستم‌ها.
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) دادرسی کردن.
(مَ نّ) [ ع. ] (اِ.) جِ مظنه.
(مُ هِ) [ ع. ] (اِفا.) حمایت کننده، پشتیبان.
(مَ هِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مظهر.
(مُ هِ رَ) [ ع. مظاهره ] (مص م.) پشتیبانی، حمایت.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) چیزی که در ظرف گذاشته شده، محتوای ظرف.
(مُ ظَ فَّ) [ ع. ] (اِمف.) پیروز، کامروا.
(مُ ظِ لّ) [ ع. ] (اِفا.) سایه انداز، سایه دار.
(مُ لِ) [ ع. ] (اِفا.) بسیار تاریک و ظلمانی.
(مُ لَ) [ ع. ] (اِمف.) تاریک کرده شده.
(مَ لَ مَ یا مِ) [ ع. مظلمه ] (اِ.) دادخواهی. ج. مظالم.
(مَ ظَ لِّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- چادر بزرگ، خیمه.
۲- سایبان.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ستمدیده.
