می‌دمد صبح و کله بست سحاب
می‌دمد صبح و کِلِّه بست سحاب
الصَبوح الصَبوح یا اصحاب
می‌چکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا احباب
می‌وزد از چمن نسیمِ بهشت
هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب
تخت زُمْرُد زده است گل به چمن
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
درِ میخانه بسته‌اند دگر
اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب
لب و دَندانْت را حقوق نمک
هست بر جان و سینه‌هایِ کباب
این چنین موسِمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب
بر رخِ ساقیِ پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادهٔ ناب
با جان تابناک ز محنت سرای خاک
رفتیم همچو قطرهٔ اشکی ز دیده‌ای
«رهی معیری»
(~. اَ)
۱- (ص مر.) برابر.
۲- (اِ.) تیر کاری که با یک بار انداختن شکار یا دشمن را از پا درمی آورد.
(~. بَ تِ)(ص.) زنی که در زندگی بیش از یک شوهر نکرده باشد.
(~. بَ) (ق مر.) پیوسته، پشت سر هم.
(~. تَ نِ) (ق.) تنها به تنهایی.
(~.) (ص مر.)
۱- متحد در جنگ.
۲- (عا.) یک دست، یکسره.
(~.) (ق.)
۱- با هم، با یکدیگر.
۲- همگی، به کلی.
(یَ یا یِ. دِ) (ص مر.)
۱- متحدالقول، یک زبان.
۲- صمیمی، مخلص.
(~. دَ دِ) (ص مر.) لجوج، خود - رأی.
(ی) (~.) (ص مر.)
۱- صمیمی، خالص.
۲- یک دست، یک نواخت.
۳- آن که پشت و روی وی یکی باشد.
(~. رَ وَ) (ق.) (عا.) پیاپی، پشت سر هم.
(~. زَ) (ق مر.) متفق القول، یک - دل.
(~. زَ) (ص مر.) لقب سام نریمان که اژدهایی را با یک ضربه کشت.
(~.) (ص مر. ق مر.)
۱- همانند.
۲- برابر.
۳- مساوی.
۴- یک نواخت.
(~. سَ) (ص مر. ق مر.)
۱- تمام، همگی.
۲- سراسر.
۳- فوری.
۴- مستقیم.
(~. سَ ر) (ق مر.)
۱- سراسر، از ابتدا تا انتها.
۲- به کلی، تماماً.
کردن (~. کَ دَ) (مص م.) تمام کردن، به اتمام رساندن.
(~. طَ رَ ف) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- از یک جهت، که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون رعایت طرف دیگر.
۲- خیابانی که فقط از یک سوی آن می‌توان رفت.
(~. قَ) (ص مر.) (عا.) بی چیز، تهی دست.
(~. لَ) (ص مر.)
۱- یکپارچه، یکدست.
۲- آن که همیشه بر یک وضع و حالت باشد و تغییر نکند.
(~. نَ) (ق مر.)
۱- یک سان.
۲- یک آوا.
