میدمد صبح و کله بست سحاب
میدمد صبح و کِلِّه بست سحاب
الصَبوح الصَبوح یا اصحاب
میچکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا احباب
میوزد از چمن نسیمِ بهشت
هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب
تخت زُمْرُد زده است گل به چمن
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
درِ میخانه بستهاند دگر
اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب
لب و دَندانْت را حقوق نمک
هست بر جان و سینههایِ کباب
این چنین موسِمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب
بر رخِ ساقیِ پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادهٔ ناب
بهاری بود و ما را هم شبابی و شکر خوابی
چه غفلت داشتیم ای گل شبیخون جوانی را
«شهریار»
(کَ حّ) [ ع. ] (ص. اِ.)
۱- سرمه کننده.
۲- چشم پزشک.
(کُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- سنگ سرمه.
۲- سرمه چشم.
۳- هرچه در چشم کشند برای شفای چشم.
(کُ لُ لْ جَ هِ) [ ع. ] (اِمر.) سرمه آمیخته با مروارید ساییده شده.
(کُ حْ لْ) [ ع - فا. ] (اِمر.) سرمه دان.
(کُ) (اِ.)
۱- نام عام اکثر بندپایان (خصوصاً رده حشرات و عنکبوتیان و هزارپایان و کرمها).
۲- کرم.
(کَ یا کُ یا کِ) (اِ.) لولو، بچه ترسان.
(کُ) [ انگ. ] (اِ.) علایم اختیاری به منظور اختصار، شناسه، رمز (فره).
(کَ) (اِ.) خانه.
(کَ دّ) [ ع. ] (مص ل.) کوشش کردن، رنج بردن در کار.
(کُ دِ) [ فر. ] (اِ.) یکی از آلکائیدهایی است که از تریاک به دست آورند و دارای خواصی شبیه مرفین است.
(کُ) [ په. ] (حر.) از ادات پرسش.
(کُ) از صفتهای پرسشی به معنای کدام، کدامیک.
(کَ) (ص مر.) بانوی منزل، زن خانه دار.
(کَ خُ) (ص مر.)
۱- بزرگ ده، رییس.
۲- مرد زن گرفته و عروسی کرده.
(~. مَ نِ) (حامص.) (عا.) حل اختلاف و درگیری با حکمیت بزرگترها.
(کَ دِ) [ ع. ] (ص ل.) تیره، تیرگی.
(کَ رَ) [ ع. ] (اِمص.) تیرگی رنگ، تیرگی.
(کُ دَ) (اِ.) نوعی پارچه نخی.
(کُ دَ) (اِ.) نک کدین.
(کَ دِ) (اِ.) پسوندی است که در آخر بعضی واژهها معنای جا و مکان میدهد.
