میدمد صبح و کله بست سحاب
میدمد صبح و کِلِّه بست سحاب
الصَبوح الصَبوح یا اصحاب
میچکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا احباب
میوزد از چمن نسیمِ بهشت
هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب
تخت زُمْرُد زده است گل به چمن
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
درِ میخانه بستهاند دگر
اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب
لب و دَندانْت را حقوق نمک
هست بر جان و سینههایِ کباب
این چنین موسِمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب
بر رخِ ساقیِ پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادهٔ ناب
چون به پایان نرسد محنت هجر از شب وصلم
کاش از مرگ به پایان رسدم روز جدایی
«هاتف اصفهانی»
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) قصد کردن، دل بر کاری نهادن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زمن و زمان ؛ زمانها، روزگارها.
(اَ مِ نِ) [ ع. ] (اِ.) جِ زمان.
(اَ زِ مِّ) [ ع. ازمه ] (اِ.) ج. زمام ؛ مهارها، افسارها.
(اُ زُ) [ فر. ] (اِ.) ترکیبی است از اکسیژن به صورت ۳ o خاصیت اکسیدکنندگی آن بسیار زیادتر از اکسیژن است به طوری که نقره را اکسید میکند. به میزان کم در هوا موجود است و به صورت ...
(اَ وَ) [ گرجی ] (ص.)
۱- شریف و بزرگ قوم.
۲- شجاع و دلیر و پهلوان.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زهر و زهره ؛ شکوفهها، گلها.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)۱ - نیست کردن، نابود کردن.
۲- گذراندن تیر از هدف.
۳- شناختن در رفتار.
(اَ هَ) [ ع. ] (ص تف.) پارساتر.
(اَ هَ) [ ع. ]
۱- (ص تف.)روشن تر.
۲- (ص.) روشن، درخشان.
۳- (اِ.) ماه.
۴- سفید رنگ.
(اِ زُّ جِ کَ دَ) (مص ل.) (عا.) = از و چز کردن: طلب رحم کردن همراه تضرع و زاری.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زوج ؛ زوجها، جفتها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زاد؛ توشهها.
(اَ کا) [ ع. ] (ص تف.)
۱- پاکتر.
۲- پارساتر.
( اَ ) [ ع. ] (ص. اِ.) جِ زکی ؛ پاکان.
( اَ ) [ په. ] (اِ.) ترکه، شاخ خرد.
( اَ ) (اِ.)
۱- درختچهای است خاردار با چوبی سخت و محکم و شکوفههای سفید.
۲- میوه درخت ازگیل که قهوهای رنگ و ترش مزهاست.
( اَ ) [ په. ] حرف ربط مرکب، زیرا، از آن جهت.
( اَ ) [ په. ] حرف ربط مرکب، زیرا که، از این جهت که.
(اَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) به جوش آمدن.
۲- (اِ.) غلغل، صدای جوشیدن دیگ.
۳- بانگ رعد.
