رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
گفتا برون شدی به تماشای ماه نو
از ماه ابروان منت شرم باد رو
«حافظ»
(د ر) [ ع. ] (اِفا.) بی مانند، بی نظیر.
(دَ) (ص.) (عا.) ناجوانمرد، نارفیق.
(د) [ ع. ] (اِفا.) پشیمان.
[ ع. ] (اِفا.) ندا کننده.
(د)۱ - (ص مف.)دیده نشده.۲ - نامریی، مخفی.
(~. گ ر تَ)(مص م.) چشم پوشی کردن، غمض عین.
(ذ) [ ع. ] (ص فا.)
۱- نذرکننده.
۲- ترساننده، بیم دهنده.
(اِ.)
۱- مخفف انار.
۲- (استع.) پستان.
۳- اشک خونین.
[ ع. ] (اِ.) آتش، آذر. ج. نیران.
(حَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن چه که در آن راحت وآسایش نیست.
۲- ناآرام، آشوب طلب.
۳- مضطرب، پریشان.
(~.) [ فا - ع. ] (حامص.)
۱- راحت نبودن، آرامش و آسایش نداشتن.
۲- اضطراب، تشویش.
۳- عصبانیت.
(حامص.)
۱- کجی.
۲- ناهمواری.
۳- دروغ.
۴- ناحقی.
۵- خیانت.
۶- نابسامانی، بی ترتیبی.
۷- دارای غش بودن.
[ فا - ع. ] (ص.) آن که راضی نیست، ناخشنود. مق راضی.
(بُ) (اِ.) درخت انار.
(اِ.) گل انار.
(رَ) (ص مف.) کال، نپخته.
(رَ) (ص فا.) ناقص، کوتاه.
(ر) (اِمر.) انارستان، باغ انار.
(ر دَ) (ص مف.) ناقص، خام.
[ فر. ] (اِ.) عشق به خود یا به تمایلات دوره طفولیت و بزرگی، خودشیفتگی.
