رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد
از گلستانش به زندان مکافات بریم
«حافظ»
(مَ لِ) (اِ.) آویز، آویزی که به شکل رشته و گلوله درست می‌کنند و به کلاه یا جامه یا هر چیز دیگر آویزان می‌کنند.
(مَ) (اِ.) قمار، قمارخانه.
(مَ. گَ) (ص فا.) قمارباز.
(مَ دَ) (مص ل.) از روی خشم آهسته در زیر لب سخن گفتن.
(مَ) (حامص.) خودبینی، کِبر.
(مَ یّ) [ ع. ] (اِ.) مایع جنسی معمولاً بارورساز در جاندار بالغ نر، اسپرم.
(مَ. کَ دَ) (مص ل.) لاف زدن، به خود بالیدن.
(مَ نِ یَّ) [ ع. منیه ] (اِ.)
۱- اجل، مرگ.
۲- سرنوشت.
(مَ یَّ) (مص جع.) غرور، خودبینی.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) تابان، درخشان.
(مَ یِ یُ) [ فر. ] (اِ.) = منیزیوم: فلزی است سبک و با جلای نقره‌ای که در هوا به آسانی جلای خود را از دست می‌دهد و کدر می‌شود. با نور سفید خیره کننده‌ای می‌سوزد و به اکسید منیزیم ...
(مَ) [ ع. ] (ص.) استوار، بلند.
(مُ) [ ع. ] (ص.) بلند، مرتفع، برآمده.
(مُ یَ) [ ع. منیه ] (اِ.) آرزو.
(مَ) (اِ.) مخفف ماه.
(~.) [ په. ]
۱- حرف نفی به معنای «نه».
۲- نشانه دعای منفی که قدما به کار می‌بردند.
(~.) (اِ.) بخاری است که گاهی در هوای مرطوب تولید می‌شود و در فضا پراکنده می‌گردد.
(مِ) [ په. ] (ص.) بزرگ، سرور. ج. مهان. مق که.
(~.) [ فر. ] (اِ.) پنجمین ماه از سال میلادی.
(مَ بَ) [ ع. مهابه ] (اِ.)
۱- بیم، ترس.
۲- شکوه، عظمت.
