روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا
«حافظ»
(حِ) [ ع. ] جِ حسن و حسناد؛ نیکوان، خوبرویان.
(حَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) شمردن، شماره کردن.
۲- (اِمص.) شرافت، بزرگی.
(حَ سَ) [ ع. ] (ق.) وفق، طبق.
(حِ) [ ع. ] (اِمص.) گمان، گمان کردن، پنداشتن.
(حُ) [ ع. ] (اِمص.) شمارش، حساب.
(حِ بَ) [ ع. حسبه ] (اِ.)
۱- مزد، اجر.
۲- ثواب از خدای.
(حَ سَ) [ ع. ] (مص ل.) رشک بردن.
(~. بُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) رشک بردن.
(حَ) [ ع. ] (مص م.) برهنه کردن.
(~.) [ ع. ] (مص م.) بریدن.
(حَ) [ ع. ] (ص فا.) آن که حسرت برد، افسوس خور.
(حَ رَ) [ ع. حسره ] (اِ.) افسوس، دریغ.
(حِ) [ ع. ] (اِ.) بچه سوسمار.
(حَ) [ ع. ] (مص م.) بریدن.
(حَ سَ) [ ع. ] (ص.) نیکو، جمیل. ج. حِسان.
(حُ) [ ع. ] (اِمص.) زیبایی، نیکویی، خوبی.
(حَ) [ ع. ] (ص.) مؤنث حَسَن، زن خوب روی.
(حَ سَ نِ) [ ع. حسنه ] (اِ.) کار نیک، عمل خیر.
(حُ نا) [ ع. ] (ص.) مؤنث «احسن».
۱- نیکوتر.
۲- (اِ.) عاقبت نیکو.
۳- کار نیک.
۴- رؤیت خدا.
۵- فیروزی.
۶- شهادت. ؛اسماء ~ نام‌های خدا که شماره آن‌ها ۹۹ است، مانند رحیم، کریم، رازق و غیره.
(حَ) [ ع. ] (ص.) کسی که به برتری دیگران رشک می‌برد.
