روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
ظلم ماری است هر که پروردش
اژدهایی شد و فرو بردش
«مکتبی»
(جِ قِ) [ تر. ] (اِ.) نیم تنه کوتاه بی آستین که روی پیراهن پوشند.
(جَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- یخ.
۲- شبنم.
(جَ) [ ع. ] (ص.) چالاک، چابک.
(جَ) [ ع. ] (ص.) همنشین، مصاحب.
(جَ) [ ع. ] (ص.) باشکوه.
(جُ لَ) (اِ.) پرده، پوششِ مهد و کجاوه.
(جَ) [ ع. ] (اِ.) یخ، شبنمی که یخ زده باشد.
(جَ یِّ) [ ع. ]
۱- واضح، آشکار.
۲- حقیقت امر.
(جُ) (اِ.) حرکت، تکان کم.
(جَ) (اِ.) مخفف جمشید، پسر طهمورث، چهارمین پادشاه پیشداد ی.
(جَ) [ ع. ] (اِ.) هر موجود بی جان و بی حرکت. ج. جمادات.
(جَ) (اِ.) ماه پنجم و ششم از ماه‌های قمری: جمادی الاول، جمادی الثانی.
(جَ) [ ع. ] (اِ.) گروهی از مردم که در جایی گرد آیند، جماعت.
(جَ) [ ع. ] (اِ.) جِ جمره ؛ سنگریزه‌ها.
(جَ مّ) [ ع. ] (ص.) تندرو، سریع السیر.
(جَ مّ زِ) [ ع. جمازه ] (اِ.) شتر تیزرو.
(جَ مّ) (ص.)
۱- شوخ، مست.
۲- فریبنده.
۳- آرایش کننده.
(جِ) [ ع. ] (مص ل.) نزدیکی کردن مرد با زن.
(جَ عَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- گروه، گروهی از مردم.
۲- اطرافیان، کسان.
۳- صنف.
(جَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) زیبا بودن.
۲- (اِمص.) زیبایی.
