روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی
که نقش خال توام هرگز از نظر نرود
«حافظ»
(تَ جُ) [ ع. ] (مص ل.) همدیگر را از انجام کاری نهی کردن.
(تَ حُ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- گرد آمدن مردم در یک جا.
۲- به یکدیگر زحمت دادن.
(تِ) [ روس. ] (اِ.) عنوان پادشاهان گذشته روسیه ؛ قیصر.
(تَ وُ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- با هم جفت و قرین شدن.
۲- زناشویی.
(تَ یُ) [ ع. ] (مص ل.) زیاد شدن، افزون گشتن.
(تَ یِ) [ ع. ] (مص م.) روزگار گذرانیدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) وارد کردن داروهای مایع به وسیله سرنگ در بدن.
(~.) [ ع - فا. ] (ص.) معتاد؛ کسی که مواد مخدر را به وسیله سرنگ داخل رگ خود می‌کند.
(تَ زَ زُ) [ ع. ] (مص ل.)جنبیدن، لرزیدن.
(تَ زَ مُّ) [ ع. ] (مص ل.) در جامه پیچیده شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) به جامه پیچیدن.
(تَ زَ هُّ) [ ع. ] (مص ل.) زهد ورزیدن، پارسا شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) زاهد کردن، پارسا خواندن.
(تَ زَ وّ) [ ع. ] (مص ل.) نک تزاوج.
(تَ زَ وُّ) [ ع. ] (مص ل.) توشه ساختن، توشه برگرفتن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) همسر گرفتن، جفت گرفتن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) مکر کردن، فریب دادن.
(تَ یِ) [ ع. تزکیه ] (مص م.) پاکیزه گردانیدن.
(تَ زَ یُّ) [ ع. ] (مص ل.) آراسته شدن، زینت یافتن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) زیاد کردن، افزودن.
