روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو
«حافظ»
(بَ وا) [ ع. ] (اِمص.)
۱- آزمایش، آزمون.
۲- سختی، گرفتاری.
۳- شورش.
(بِ) (اِ.) شراره آتش.
(بِ لَ) (اِ.)
۱- تحفه، ارمغان.
۲- میوه تازه.
۳- جامه نو.
(بُ) (اِ.) چشم درشت برآمده.
(بِ لَ) (اِ.) مخففِ بیلک، تیر، پیکان.
(بُ مِ) (ص مر. اِمر.) پرآرزو، بسیار کام.
(بُ کَ) (اِ.) رشوه.
(بَ کَ یا بُ لُ کَ) (اِ.)
۱- منجنیق.
۲- سر دیوار.
(بَ کِ) (ق.)
۱- شاید.
۲- به علاوه.
۳- باشد که.
۴- برخلاف، برعکس.
(بِ کَ) (اِ.) آب نیم گرم. بلکل و بنکل هم گفته‌اند.
(بَ) (ق.) بله، آری.
(بِ لا) [ ع. ] (اِمص.) کهنگی، آوارگی.
(بِ) [ فر. ] (اِ.) = بلیط: تکه کاغذ چاپ شده برای ورود به سینما، اتوبوس، هواپیما، راه آهن و غیره.
(بَ) [ ع. ] (ص.) کند ذهن، کودن.
(بَ) [ ع. ] (ص.)
۱- زبان آور.
۲- رسا، شیوا.
(بَ یِّ) [ ع. ] (اِ.) گرفتاری، سختی. ج. بلایا.
(بَ) (اِ.) صدای درشت و خشن آدمی و ساز. مق. زیر.
(بُ) [ فر. ] (اِ.) محفظه‌ای پر شده از مواد منفجره که پس از پرتاب و برخورد با هدف منفجر می‌شود. ؛ ~ آتش زا بمبی پر شده با مخلوطی از بنزین ژلاتینی شده و مجهز به یک چاشنی. ...
(~. اَ کَ) [ فر - فا. ] (اِمر.) هواپیمای جنگی مخصوص حمل و افکندن بمب.
(~.) [ فر - فا. ] (اِمر.) بمباردمان ؛ فرو ریختن پیاپی بمب از هواپیما بر روی اهداف از پیش تعیین شده.
