روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم
«حافظ»
(~.) (حامص.) ولخرجی، اسراف.
(دَ) (اِمر.)
۱- نانخورش.
۲- جایی که در آن نانخورش زیاد باشد.
(ص مر.) مغرور.
(ص مر.)۱ - متکبر، بانخوت، گردنکش.
۲- سبکسر، بی وقار.
(حامص.) تکبر، نخوت.
(دِ سَ) (اِمر.)
۱- آه.
۲- آسیب، گزند.
(سَ) (اِ.)
۱- ابزاری برای اندازه گیری شدت و سرعت باد.
۲- کنایه: از: بیهوده کار، یاوه گو.
(ش ِ کَ) (اِمر.) دارویی که نفخ شکم بنشاند.
(غَ) (اِمر.)
۱- رهگذر باد، بادخن.
۲- خانه تابستانی.
(دِ) (اِ.)= بادنجان: گیاه یک ساله از تیره بادمجانیان دارای میوه‌ای با پوست ضخیم، بنفش تیره به شکل دراز یا کروی، پخته آن مصرف خوراکی دارد. باتنکان و بادنکان نیز گویند. ؛ ~دورِ قاب چین کنایه از: آدم ...
(نَ یا نِ یا نُ) (اِمر.) وسیله‌ای برای تعیین جهت وزش باد.
(دِ) [ په. ] (اِ.)
۱- شراب، می.
۲- نوا و آهنگی از موسیقی قدیم.
(~.) (اِ. ص.) باده بسیار قوی.
(~.) (حامص.) شراب خواری، میخواری.
(~. پُ خْ تِ) (اِ. ص.) شرابی که جوشیده باشد و دو سوم آن تبخیر شده، یک سوم آن بماند. در عربی مثلث گویند.
(~. پَ رَ) (ص فا.) شرابخوار.
(~. پَ رَ) (حامص.) شراب - خواری.
(~. پِ)(ص فا.)شرابخوار، می خوار.
(~. گُ) (اِفا.) می‌خوار، شراب - خوار.
(~.) (حامص.) شراب خواری، میخواری.
