دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشیصفتِ عقلرمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
شعر و شرع و عرش از هم خواستند
این دو عالم زین سه حرف آراستند
«عطار»
(اِ لَ) (اِ.) نک آشتالنگ.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) پوشیده شدن.
۲- مانند شدن چیزی به چیز دیگر.
۳- (اِ.) سهو، خطا.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) به هم در شدن، به هم پیوستن، در آمیختن، شبکه شبکه شدن.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) سخت شدن، محکم شدن.
۲- نیرو گرفتن.
۳- (اِمص.) نیرومندی.
(اَ تَ) [ ع. ] (ص.) کسی که پلک چشمش کفته باشد، دریده چشم.
(اُ تُ) (اِ.) نک شتر.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- خریدن.
۲- فروختن.
۳- معامله.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.) پیمان بستن، شرط کردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.)۱ - شریک شدن، شرکت کردن.
۲- (اِمص.) انبازی، شراکت.
(اُ تُ) (ص مر.) نک شتربان.
(~.) (اِمر.) = شترخان: خوابگاه شتران.
(~. خا) (اِمر.) کنه.
(~. دِ) (ص.)
۱- ترسو.
۲- کینه توز.
(~ لَ) (اِمر.) شترمرغ.
(~.) (اِمر.) اشتربار، یک بار شتر.
(اُ تِ رَ) (اِ مصغ.)
۱- شتر کوچک، شتربچه.
۲- خیزآب، موج دریا.
(اُ تُ) (اِمر.) زرافه.
(~. پَ لَ) (اِمر.) زرافه.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) افروختن.
۲- (مص ل.) شعله ور شدن.
۳- (اِمص.) بر - افروختگی.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.) مشغول شدن، پرداختن.
