دیر است که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد
صد نامه فرستادم و آن شاهِ سواران
پیکی نَدوانید و سلامی نفرستاد
سویِ منِ وحشیصفتِ عقلرمیده
آهو رَوشی، کبک خرامی نفرستاد
دانست که خواهد شُدنم مرغِ دل از دست
وز آن خطِ چون سلسله دامی نفرستاد
فریاد که آن ساقیِ شِکَّر لبِ سرمست
دانست که مخمورم و جامی نفرستاد
چندان که زدم لافِ کرامات و مقامات
هیچم خبر از هیچ مقامی نفرستاد
حافظ به ادب باش که واخواست نباشد
گر شاه پیامی به غلامی نفرستاد
آزادهٔ ما برگ سفر هیچ ندارد
جز دامن خالی به کمر هیچ ندارد
«صائب تبریزی»
( اَ ) [ فر. ] (اِ.) هر جسم هیدروژن داری که به حالت محلول، یون هیدروژن (پروتون) آزاد کند و به جای هیدروژن آن فلزی جانشین شود و تشکیل نمک دهد. بیشتر اسیدها خورنده هستند و مزه ترش دارند.
( اَ ) [ ع. ] (ص.)
۱- گرفتار.
۲- برده، بنده. ج. اسراء.
(~.) [ ع - فا. ] (حامص.) اسارت، اسیر شدن.
( اَ ) [ په. ] (ضم.) ضمیر شخصی متصل سوم شخص مفرد و آن به صورت مفعولی (سپردش: بدو سپرد)، فاعلی (گفتش: گفت او را) یا اضافی (خانه اش، کتابش) است.
(اِ دَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- محکم کردن، سفت کردن.
۲- نیرو دادن.
( اِ ) [ ع. ] جِ اشاره.
(اِ رَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) با دست چیزی را نشان دادن.
۲- با حرکت دست و چشم و ابرو مطلبی را القا کردن.
۳- (اِ.) دستور، فرمان.
۴- رمز، ایماء.
۵- (اِمص.) تقریر، بیان. اشاعت (اِ عَ) [ ع. اشاعه ] ...
(اِ عَ یا عِ) [ ع. اشاعه ] (مص م.) نک اشاعت.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ اشفی ؛ درفش کفش دوزان.
(اِ مَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- پراکنده کردن.
۲- درآمدن در کاری.
(اِ) [ فر. ] (اِ.) نمونهای معمولا کوچک و مجانی از کالا که برای تبلیغ عرضه میشود، نمونه (فره).
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شبح.۱ - کالبدها، تنها.
۲- سایهها.
۳- سیاهیها که از دور دیده شود.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) سیر گردانیدن.
۲- (اِ.) پر و بسیار.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شِبل ؛ بچه شیر.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)۱ - یاری کردن.
۲- روآوردن.
(اِ) [ ع. ] (مص ل.) به چیزی یا کسی مانند شدن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شبیه ؛ مانندها، مثلها.
(اَ بَ) [ ع. ] (ص تف.) شبیه تر، ماننده تر، ماناتر.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ شَتْ؛ پراکندگان.
( اَ ) [ په. ] (اِ.)
۱- فرشتهای است در دین زردشتی.
۲- بیست و ششمین روز از هر ماه خورشیدی.
