خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
برد آن فرشته صورت نيکو نهاد ما
ما را ز ياد خويش و جهان را ز ياد ما
«پژمان بختياري»
(نِ) [ هند - فا. ] (اِمر.) محل چاپ کردن، جای چاپ کردن، مطبعه.
[ هند - تر. ] (ص مر.)
۱- چاپ کننده.
۲- کارگر چاپ خانه.
[ تُر. ] (اِ.) پیک، نامه بر.
(نِ) [ تر - فا. ] (اِ.) پستخانه.
(ص.) تملق گو، چرب زبان.
(پَ دِ) (ص فا.) آن که مال مردم را به یغما می‌برد، غارت کننده.
(اِمر.) دستگاه الکترونیکی برای چاپ داده‌های کامپیوتری، پرینتر. ؛ ~ جوهرافشان چاپگری که با پرتاب ذرات جوهر بر کاغذ نقش ایجاد کند. ؛ ~ سوزنی چاپگری که در آن حرف یا نماد ماتریسی از نقاط است و ...
(دَ) [ تُر - فا. ] (مص م.) غارت کردن، تاراج کردن.
(اِ.) نام شهری در ماورالنهر که کمان و تیر آن معروف بود.
(چَ لِ) (اِ.) کفش، پاپوش.
(اِ.) حقه، نیرنگ.
(ص فا.) حقه باز، حیله گر.
(اِ.)
۱- شکاف.
۲- پاره.
۳- سفیده صبح.
۴- دریچه. ؛ به ~ زدن گریختن، فرار کردن.
(اِ.) = چک. جک: قباله باغ و خانه و مانند آن.
(دَ) (مص م.) شکافتن، دریدن، پاره کردن.
(اِصت.) نک چکاچک.
(ص مر.) دارای شکاف بسیار، پرشکاف، پاره پاره.
(کِ) (اِ.) نوکر، بنده، خدمتگزار.
(اِ.) دانه‌ای ریز و سیاه به اندازه دانه بِه که در طبِ قدیم برای مداوای چشم به کار می‌رفته‌است.
(اِ.) = چکوچ:
۱- پتک آهنگران و مسگران، مطراق.
۲- چکش.
