حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
لب پیاله نمیآید از نشاط به هم
زمین میکده خوش خاک بیغمی دارد!
«صائب تبریزی»
(~.) (اِ.)
۱- سنبوسه.
۲- آشی که با آرد گندم میپزند.
(~.) (اِ.) پولی که قماربازان پس از بردن به رسم انعام به حاضران دهند.
[ ع. ] (اِ.) حصیر، حصیری که از نی شکافته میبافند.
(ص.)
۱- اسب تندرو.
۲- مرد تیزهوش.
(~.) (اِ.) زنبور سیاه.
(بَ بُ) (اِ.) = بوزک. بوز:
۱- کفک.
۲- تنه درخت.
(زِ) (اِ.) شرابی که از آرد برنج و ارزن و جو تهیه کنند.
(کَ) (اِمر.) صفه، ایوان.
(نِ) (اِ.) میمون.
(اِ.) بوسه.
[ په. ] (اِمر.)
۱- جایی که گلهای خوشبو در آن بسیار باشد.
۲- باغ مصفا.
(اَ) (اِ.) گل تاج خروس.
(تِ) [ انگ. ] (اِ.) وسیلهای که فرکانسهای رادیویی را تقویت میکند و معمولاً برای دریافت بهتر تصاویر تلویزیونی به کار میرود.
(سُ لَ) [ ع. ] (اِ.)هُدهُد، مرغ سلیمان.
(سَ) (اِ.) نام یکی از آهنگهای موسیقی ایرانی.
(س ِ) (اِ.)
۱- تماس لبهای کسی بر لب، گونه، دست و پای کس دیگر یا چیز مقدس از روی محبت و احترام و عشق یا چاپلوسی.
۲- ماچ.
(دَ)(مص م.) بوسه دادن، ماچ کردن.
(اِ.)۱ - کرّ و فر.
۲- خودنمایی، خودآرایی.
(بُ وِ) [ په. ] (اِمص.)
۱- بودن، کون.
۲- وجود هستی.
۳- تقدیر، سرنوشت.
[ فر. ] (اِ.) قطعه استوانهای تو خالی که میله یا محوری در آن میچرخد.
