حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
میفکن بر صف رندان نظری بهتر از این
بر در میکده می کن گذری بهتر از این
«حافظ»
(بَ) (اِ.)
۱- کار، عمل.
۲- کشت، زراعت.
(بُ) (اِ.)
۱- بلندی.
۲- قد، قامت.
۳- شکوه، عظمت.
(بَ زَ) [ ع. ]
۱- (اِ.) حایل بین دو چیز.
۲- حد فاصل میان بهشت و جهنم.
۳- (ص.) ناراحت، عصبانی، ناخشنود.
(بَ. زَ دَ) (مص ل.)
۱- پهلو به پهلو زدن.
۲- برابری و همسری کردن.
(بَ زَ) (اِ.) کوی، محله.
(بِ رِ زِ) [ روس. ازهلندی ] (اِ.) نوعی پارچه ضخیم و خشن که برای ساختن چادر و روکش و مانند آنها به کار میرود.
(بَ زَ دِ) (اِ.) شاغِل. ج. برزندگان.
(بَ زِ) (اِ.)
۱- کشت، کاشت.
۲- شاخه درخت.
(~.) (اِمر.) = ورزه گاو: گاوی که بدان زمین را شیار کنند، گاو زراعت، ورزاو.
(بَ) (ص فا.) کشاورز، برزیگر.
(بَ گَ) (ص فا.) زارع، کشاورز. برزیگر هم گویند.
(بَ دَ) (مص م.) مواظبت کردن بر کاری.
(بَ) (اِ.) چوبی که در بینی شتر کنند.
(بُ رُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ابزاری برای مرتب کردن موی سر.
۲- ماهوت پاکن.
۳- مسواک.
۴- قلم موی درشت.
(بَ) (اِ.) درد سینه، التهاب پرده بین قلب و کبد.
(بَ وُ) [ معر - یو. ] (اِ.) حامل رأس الغول، برنده سر دیو، یکی از صورت -های فلکی شمالی به صورت مردی که با دست چپ سر بریده دیوی را با موی گرفته و ستارگان آن بیست ...
(بَ. سَ تَ) (مص م.)
۱- آزمودن.
۲- سنجیدن.
(بَ سَ) [ په. ] (اِ.) شاخه بریدهای (انار یا گز) که مؤبدان زرتشتی به هنگام نیایش در دست میگرفتند.
(بَ) (اِ.) پرشیان.
(بُ رِ)
۱- (اِمص.) بریدن، بریدگی.
۲- کنایه از: زرنگی، کاردانی و توانایی زیاد در انجام کاری.
۳- (اِ.) روش بریدن پارچه متناسب با لباس مورد نیاز.
