حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
رهی چه می طلبی نظم آبدار از من؟
به خشکسال ادب شعر تر چه می خواهی؟
«رهی معیری»
(کِ) [ فر. ] (اِمر.) مجلس رقص که در آن با لباس مبدل و نقاب شرکت میکنند.
(لُ) (اِ.) از پستانداران دریایی با طول تا سی متر و وزن تا صدوپنجاه هزار کیلو گرم، وال.
(لَ دِ) (ص فا.) نمو کننده، نشو و نما - کننده.
(بِ نْ نِ بَ) [ ازع. ] (ق.) به طور نسبت و مقابله و قیاس.
(لَ) (اِ.) میوهای از نوع مرکبات که پوست آن زبر و ضخیم و زرد رنگ است.
(لِ) (اِ.)
۱- اندام بال مانندی است در ماهیان و برخی جانوران دریازی که جهت شنا و حفظ تعادل به کار میرود.
۲- [ فر. ] نمایش توأم با موسیقی و رقص.
(اِ.) زگیل، آزخ.
(یِ) (اِ.) پرستو.
(عِ) [ ع. ] (اِ.) چاه، فاضل آب.
(لُ) [ فر. ] (اِ.) کرهای بزرگ که پوشش آن از پارچه یا چرم غیرقابل نفوذ است و داخل آن را از گازهای سبک (سبک تر از هوا) پر کنند در نتیجه به آسمان صعود کند.
(نِ) (اِ.)
۱- پنجره فلزی.
۲- بام، بام بلند.
(کُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ایوان. مهتابی.
۲- طبقه بالای تئاتر یا سینما.
۳- ایوان کوچک جلوی کاشانه، ایوانک (فره).
(دَ) (مص ل.)
۱- رشد و نمو کردن.
۲- فخر کردن.
(دِ) (ص مف.) نمو کرده، رشد یافته.
[ په. ] (اِ.) بالش، بستر.
(ص نسب.) (اِ.)
۱- منسوب به بالین.
۲- مطالعه ناخوشیهای بیماران بستری و کلینیکی.
(یِ) [ ع. ] (ص.) کهنه.
(اِ.) صبح، پگاه.
(اِ.) پوشش بالایی ساختمان.
(اِ.) خیزران.
