حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
«حافظ»
(اِ قِ) [ ع. ] (مص ل.) برکنده شدن، از بیخ برکنده شدن.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) رام شدن، مطیع شدن.
۲- (اِمص.) فرمانبرداری.
۳- فروتنی. ج. انقیادات.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- فاش کردن سخن به طرز سخن چینی.
۲- نمو دادن.
(اُ ذَ) [ ع. ] (اِ.) نمونه، نمودار.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- آگاه کردن.
۲- رسانیدن خبر.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) به غارت دادن، به تاراج دادن.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.) راه پیدا کردن، پیدا و گشاده شدن راه.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نهر؛ جویها.
(اِ) [ ع. ] (مص م.) تحریک کردن، برانگیختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) فرود آمدن، هبوط کردن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) دریده شدن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) ویران شدن، فرو ریختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) شکست یافتن، هزیمت یافتن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) هضم شدن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- ریخته شدن آب یا باران.
۲- ویران شدن، فرو ریختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- کوشیدن در کاری.
۲- ستیزه کردن.
۳- سرگرم بودن به کاری.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ. نوء، سقوط ستاره یکی از منازل بیست و هشت گانه و طلوع رقیب آن از مشرق. تازیان میپنداشتند که هرگاه ستارهای از منزلی ساقط شود و ستاره دیگر در مقابل آن طلوع کند، ناچار ...
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نور؛ روشناییها.
(~.) [ ع. ] (اِ.) جِ نَور؛ شکوفهها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نوع ؛ جنسها، اقسام.
