حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
قصه العشق لا انفصام لها
فصمتها هنا لسان القال
«حافظ»
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) دشوار شدن.
۲- (مص م.) دشوار یافتن.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)بالا رفتن، صعود کردن.
(اَ عَ) [ ع. ] (ص تف.) دشوارتر، صعب تر.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) گوش فرادادن.
(اَ غَ) [ ع. ] (ص تف.) خردتر، کوچکتر.
(اِ غَ) [ ع. ] دل و زبان.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) برگزیدن کسی را، اختیار کردن.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)۱ - بند سخت برنهادن.
۲- عطا دادن.
(اَ فَ) [ ع. ] (ص.) زرد، زردرنگ.
(اِ فِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) زرد شدن.
۲- (اِمص.) زردی.
(اَ فا) [ ع. ] (ص تف.) صافی تر، روشن تر، ناب تر.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صفی ؛ پاکان، برگزیدگان.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.)۱ - ریشه، بنیاد.
۲- نژاد، گوهر.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صلب ؛ پشتها.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)۱ - سر و سامان دادن، تصحیح کردن.
۲- کوتاه و مرتب کردن موی سر و صورت.
(~. دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) آشتی دادن، سازش دادن.
( اَ ) [ تر. ] (اِ.)
۱- شیر بیشه.
۲- نامی از نامهای مردان.
(اَ لَ نْ) [ ع. ] (ق.) هرگز، قطعاً، اساساً، ابداً.
(اَ لَ) [ ع. ] (ص تف.)
۱- نیکوتر، نکوکارتر.
۲- شایسته تر.
( اَ ) [ ع. ] (ص.) تاس، کسی که موهای جلو سر وی ریخته باشد.
