حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
از سر خردهٔ جان سخت دلیرانه گذشت
آفرین باد به پروانه که مردانه گذشت
«صائب تبریزی»
(اِ) [ ع. ] (مص م.) همراه کردن، به همراه فرستادن، یار کردن.
(~ُ ش ِ) [ ع. ] (اِمر.) دوزخیان.
(~ُ مِ مَ نِ) [ ع. ] (اِمر.) نیکو - کاران، بهشتیان.
(اِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- فرستادن.
۲- صادر کردن حکم.
۳- بازگردانیدن.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ صدغ.
۱- بناگوشها
۲- زلفها، پیچهها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صدف.
(اَ دَ) [ ع. ] (ص تف.) راست تر، راستگوتر.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.) پافشاری کردن.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص ل.) بامداد شرب خوردن، صبوحی کردن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) صبر کردن،
(اِ طَ) [ معر - لا. ] (اِ.)=اسطبل:
۱- طویله.
۲- آخور.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص ل.) یار و مصاحب یکدیگر شدن.
(اِ طَ) [ معر. ] (اِ.) استخر.
(اَ یا اُ طُ) [ معر - یو. ] نک اسطرلاب.
(اِ طِ) [ ع. اصطفاء ] (مص م.) برگزیدن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) سازش کردن، صلح کردن.
۲- (اِ.) واژهای که به علت کثرت استعمال عمومی، معنایی غیر از معنای اصلی خود را شامل میشود.
۳- لغتی که جمعی برای خود وضع کنند و به کار برند. ...
(اِ طِ) [ ع. ] (مص م.) از بیخ برکندن چیزی را، از بن برکندن.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص م.)۱ - نیکویی کردن، پروردن.
۲- برگزیدن.
۳- مقرب ساختن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) به هم مالیدن، به هم ساییدن.
۲- (اِمص.) مالش.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) صید کردن، شکار کردن.
