اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
روی گرمی شعله ای در جان ما افروخته
خانمان سوز آتشی در خرمنی افتاده است
«رهی معیری»
(پِ وَ تِ) (حامص.)
۱- به هم بستگی، ارتباط.
۲- خویشاوند شدن ، خویشی.
(پَ یا پِ وَ) (اِ.)
۱- پیوستگی، اتصال.
۲- بستگی، وصلت.
۳- خویشاوند، قوم.
۴- رشته‌هایی که ماهیچه‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند.
۵- وصل کردن شاخه درختی به درختی دیگر از همان نوع که میوه‌هایش نامرغوب است، برای بهتر شدن میوه‌ها.
۶- ترکیب.
(~.) (اِمر.) جای به هم پیوستن دو استخوان. مفصل، بند.
(~.) (ص نسب.) گیاه یا درختی که بر اثر پیوند بوجود آمده باشد.
(اِ.) پیو، رشته.
(اِ.) = پیوگ. بیو: عروس.
[ فر. ] (اِ.) چپق کوچک دسته کوتاه.
۱ - (اِمص.) خم هر چیز کج.
۲- (اِ.) نوعی میخ.
۳- در ترکیب به معنی پیچنده ؛ پاپیچ.
۴- (ص مف.) در ترکیب به معنی پیچیده ؛ رختخواب پیچ.
(چُ) (اِمر.)
۱- خم و شکن.
۲- رنج و مشقت.
(~ُ خَ) (اِمر.)
۱- چین و شکن، گردش و تاب.
۲- دارای پیچ و تاب.
(ص مر.)
۱- با پیچ‌های بسیار، دارای پیچ و خم.
۲- خم اندر، شکن در شکن.
(پِ پِ) (ص مر.)
۱- رشک و حسد.
۲- تشویش و اضطراب.
(اِمر.) ابزاری است که به وسیله آن پیچ‌ها را باز می‌کنند.
(ص نسب.) پارچه شطرنجی، پارچه‌ای که طرح آن مانند صفحه شطرنج باشد.
(ص فا)
۱- مشوش، مضطرب.
۲- در حال پیچیدن.
(شُ دَ) (مص ل.)۱ - خم شدن.
۲- پریشان و مضطرب گشتن.
(دَ) (مص م.)
۱- خم کردن، تاب دادن.
۲- رنج دادن، فشار آوردن.
(دَ) (مص م.) نک پیچاندن.
(ص مر.) سخت پیچیده، با پیچ و خم‌های بسیار، پرپیچ و خم.
(اِ.) پیچیدگی، پیچ و خم بسیار.
