اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
کحل الجواهری به من آر ای نسیم صبح
زان خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست
«حافظ»
(~.) (اِ.) دارو، دوا.
(~. وَ)(اِمر.)۱ - دست فروش، دوره گر د.
۲- عطار، پزشک.
(~. کَ دَ) (مص ل.) پافشاری کردن، اذیت کردن.
(لُ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- شمعک.
۲- طبقه همکف ساختمان که ارتفاع آن از بقیه طبقه‌ها کمتر است و معمولاً به عنوان پارکینگ و موتورخانه و یا انباری استفاده می‌شود.
(وَ) (اِمر.) داروفروش.
(اِمر.)
۱- پای پیل.
۲- مرضی است که پای آدمی باد می‌کند و بزرگ می‌شود.
(لَ) (اِ.) نک بیلک.
(شَ) (اِمر) ترشک، ریواس.
(ص مر.)
۱- به رنگ پیل، خاکستری.
۲- مانند فیل از بزرگی و سنگینی.
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- عهد، قرارداد.
۲- شرط.
(~. مِ) (اِمر.) تعهدنامه، عهدنامه. (فره).
(~.) (ص.) کسی که انجام دادن کاری را در برابر گرفتن پول معینی به عهده می‌گیرد، مقاطعه کار، کنتراتچی.
(پَ یا پِ نِ) (اِمر.)
۱- ظرفی برای اندازه گیری غلات، مایعات و...
۲- جام شراب.
۳- مجازاً، شراب، نوشیدنی.
(~. کِ) (ص فا.) شرابخوار، باده گسار.
(~. گُ) (ص فا.) شراب خوار، باده نوش.
(پِ) (ص نسب.) کارمندی که استخدام رسمی نباشد؛ قراردادی.
(پِ یِ) (اِمص.)
۱- پیمودن، طی کردن.
۲- اندازه گیری، مساحت کردن.
(پِ یَ دِ) (ص فا.)
۱- وزن کننده.
۲- نوشنده، آشامنده.
(پِ دَ) (مص م.)
۱- اندازه گرفتن.
۲- مساحت کردن.
۳- طی کرده راه.
(~.) (ص.)
۱- وزن کردنی.
۲- نوشیدنی، قابل نوشیدن.
