اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نیست نماز
«حافظ»
(~ صَ) (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ طَ)(اِمر.) زه‌هایی بر دسته طنبور که با نهادن انگشت بر جای هر پرده، تغییراتی در آهنگ می‌دهند.
(~ عُ شّ) [ فا - ع. ] (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ لِ) (اِمر.) از نواهای موسیقی قدیم.
(~ دِ) از نواهای موسیقی قدیم.
(~. کِ کِ رِ) (اِمر.) وسیله‌ای از تیغه‌های نازک خم پذیر که به وسیله ریسمان‌هایی به هم متصل شده و به پنجره آویخته می‌شود و با کشیدن ریسمان‌ها می‌توان آن را باز و بسته کرد.
(پَ) (ق مر.) پرشیب.
(پَ دَ) (اِ.) لغز، چیستان.
(پَ دِ) (ص نسب.)
۱- راز، هر چیز پوشیده.
۲- مستور، زن و دختر باحجاب.
۳- حاجب.
(پَ دِ. گَ تَ)(مص ل.)در حجاب شدن، پنهان شدن.
(پَ) (اِ.) فردوس، بستان.
(ی)(پُ) (ص مر.)دریده، بی شرم. بی حیا.
(پُ) [ معر. ] (اِ.) = پرزه:
۱- خواب مخمل، فرش.
۲- چیزی شبیه کرک که روی میوه‌هایی مانند به و هلو وجود دارد.
۳- پرهای ریز کوتاه که بر بعضی مرغان روید.
(پِ دِ) [ انگ. ] (اِ.) رییس جمهور.
(پَ) (اِ.) پرده، حجاب.
(~.) [ فر. ] (اِ.) سهم غذا مخصوص یک نفر.
(پُ)
۱- (اِمص.) پرسیدن، پرسش.
۲- (اِفا.) در ترکیب به معنی پرسنده می‌آید: بازپرس، احوالپرس.
(پِ رِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- دستگاه فشار که در صنایع سنگین و سبک مورد استفاده فراوان دارد، منگنه (فره).
۲- خبرگزاری، مرکز تهیه و انتشار خبر.
(پُ) (ص فا.) جویا، پرسنده.
(~.) (ص فا.) نک پرسا.
