اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
گرفت از من دل و زد راه دینم
ز دین و دل گذشتم قصد جان کرد
«هاتف اصفهانی»
(وَ رَ) (اِ.) مستمری، جیره.
(وَ سَ) (اِ.) پاسنگ ترازو.
(وَ. زَ دَ) (مص ل.) پرسه زدن.
(وَ) (~.) (ص نسب.)
۱- نوعی از کبوتر که رنگش مایل به سرخی و زردی است.
۲- کاسه زرین نیکو.
(وَ) (اِ.) آسمانه، سقف خانه.
(وَ) [ ع. ] (اِ.) طعامی که از شیر سازند.
(وَ رَ) [ ع. ] (اِ.) نوعی کبوتر صحرایی تیره رنگ که بالای دمش سفید است. ج. وراشین.
(وَ) (اِ.)
۱- فلزی است محکم ترکیب شده از مس و روی و نیکل.
۲- پایتخت لهستان.
(وَ شَ) (اِ.) کیسه کوچکی که در آن دارو می‌ریختند.
(وَ شِ کَ تِ)(ص مف.)=ورشکست. ورشکستن: کسی که سرمایه و مال خود را از دست داده.
(وَ ط) [ ع. ورطه ] (اِ.)۱ - جای خطرناک.
۲- منجلاب، گرداب.
(وَ رَ) [ ع. ] (اِمص.) پرهیزگاری، پارسایی.
(وَ رْ) (اِ.) سد مانندی ساخته شده از چوب و علف و گِل.
(~.) [ ع. ] (اِ.) فروغ، روشنی.
(وَ غَ) (اِ.) برغست ؛ گیاهی است شبیه به اسفناج که پخته آن در بعضی خوراکی‌ها به کار می‌رود.
(وَ. غَ دِ) (حامص.) تحریک، تحریض.
(وَ غُ لُ بِ دَ)(حامص.) ورقلمبیدن، ورغلنبیدن ؛ ورم کردن، دچار برآمدگی و قوز شدن.
(وَ رَّ) (ص.) شفیع، شفاعت کننده.
(وَ رَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- برگ درخت.
۲- برگ کاغذ. ج. اوراق.
۳- دسته‌ای کارت که با آن بازی کنند.
(وَ رَ. بَ گَ تَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) دگرگون شدن اوضاع و احوال.
