اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
قبله‌ام رو به دو چشمان سیاه تو شده
پلک بر هم مَنِه ای دوست که گمراه شوم
«احسان فقیه»
(هَپَ لُ. هَ) (ص.) (عا.)
۱- بی قانون، بی ترتیب.
۲- هرج و مرج.
(هَ یُ) (اِ.) افیون، تریاک.
(هَ چَ) (اِ.) (عا.)
۱- دردسر، گرفتاری.
۲- بور، سرخ.
(هُ ژَ) (اِ.) شیر، هزبر.
(هِ ژِ مُ) [ فر. ] (اِ.) برتری، سروری، سلطه.
(هَ) [ په. ] (ص.)
۱- زیرک، هوشیار.
۲- نیکو، پسندیده.
(ه) [ فر. ] (اِ.) ده هزار متر مربع.
(هِ تُ) [ فر. ] (اِمر.) واحدی برای سنجش مایعات: ۱۰۰ لیتر.
(~. مِ) [ فر. ] (اِمر.) واحدی برای سنجش طول: ۱۰۰ متر.
(ها کَ) [ ع. ] (ق مر.) به همین ترتیب، این چنین.
(هُ) (اِ.) زراعتی که با آب باران حاصل دهد، دیم.
(هَ کَ) (ص.) بیهوده، بی فایده.
(هَ هَ) (اِ.)
۱- سکسکه.
۲- هق هق گریه.
(هُ چِ) (اِ.) سکسکه.
(هَ گِ) [ په. ] (ق.) هرگز.
(هَ ئَ) [ ع. هیئه ] (اِ.)
۱- شکل، صورت، حال، کیفیت.
۲- علم نجوم.
(هِ) [ ع. ] (مص م.) برانگیختن، کارزار کردن.
(هَ) (اِ.) جار و جنجال، داد و فریاد.
(هَ کِ) [ ع. ] (اِ.) جِ هیکل.
(هِ بَ) [ ع. هیبه ] (اِ.)
۱- ترس، هول.
۲- شکوه، عظمت.
