اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
گر چه نقش تو خیالیست که نتوان دیدن
همه شب چشم توام مست نمایند بخواب
«خواجوی کرمانی»
(بَ تَ نْ) [ ع. نیابهً ] (ق.) به نیابت، به جانشینی.
(بِ یا بَ) [ ع. نیابه ] (اِ.) نوبت، بار.
(نِ یّ) [ ع. ] (اِ.) جِ نیت.
[ ع. ]
۱- (مص ل.) گریه و زاری کردن، شیون کردن بر مرگ کسی.
۲- (اِمص.) گریه و زاری، شیون.
[ په. ] (اِ.)
۱- حاجت، احتیاج.
۲- نذری که برای گرفتن مراد و حاجت به کسی یا جایی بدهند.
(تَ) (مص ل.) محتاج بودن.
(کَ دَ) (مص ل.) درخواست کردن، التماس نمودن.
(مَ) (ص.) محتاج، حاجتمند.
(ص نسب.)
۱- حاجتمند.
۲- عاشق.
[ په. ] (اِ.) غلاف، غلاف شمشیر و خنجر و غیره.
[ په. ] (اِ.) نیا، جد.
[ په. ] (اِ.) جِ نیاک.
(یِ) [ په. ] (اِمص.) دعا، ستایش.
(نِ یَّ) [ ع. نیه ] (اِ.) مراد، مقصود، هدف.
(یَّ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) قصد کردن، آهنگ کردن..
[ فر. ] (اِ.) نام کلی همه املاح اسیدنیتریک ترکیبی که از اسیدنیتریک با یک فلز یا یک باز نتیجه می‌شود.
(رُ ژِ) [ فر. ] (اِ.) ازت.
(دِ یا دُ) [ ع. ] (اِ.) کابوس، عبدالجنه.
(نَ یِّ) [ ع. ] (ص.)
۱- نور دهنده.
۲- روشن، منور.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) آتش‌ها، دوزخ‌ها. جِ نار.
