آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی
مستان تو خواهم که گزارند نمازم
«حافظ»
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- کرت، مرزی که فاصله شود میان قطعه‌های کشت.
۲- پا، پاشنه پا.
۳- هر چیز را که ریسمان بر کمرش بندند و در کشاکش آرند تا بانگ کند.
(پُ. شِ کَ تَ) (مص م.) کنایه از: بی بهره گردانیدن.
(پِ) [ فر. ] (اِ.) طلای سفید.
(پُ رُ) [ انگ. ] (اِ.) نوعی فیلم و دوربین عکاسی که عکس را فوری ظاهر می‌کند (در اصل نام تجاری است).
(پَ رُ) (اِ.) نک بلارک.
(پَ) (اِ.)
۱- جامه پشمینه و خشن که درویشان پوشند.
۲- گلیم.
۳- تکه‌ای از پارچه کهنه.
۴- مکر و حیله و روش مکر و حیله دانستن.
۵- اثاثیه منزل.
(~.) (ص.) (عا.) سرگردان.
(~. خُ) (اِمر.)
۱- توبره.
۲- مجازاً شرم زن، آلت زن.
(~. اَ تَ)(مص م.)
۱- گستردن پلاس.
۲- پریشان ساختن.
(پَ) (ص فا.) سازنده و کننده پلاس.
(پَ دَ) (مص م.) پژمرده ساختن برگ و مانند آن.
(پِ) [ انگ. ] (اِ.) نام عمومی اقسام فرآورده‌های پلیمری دارای منشأ آلی که در دمای معمولی پایدارند ولی به وسیله حرارت یا فشار می‌توان آن‌ها را شکل داد و به صورت ورقه، میله یا رشته درآورد.
(پِ) [ انگ. ] (اِ.) بخش مایع خون یا لنف متشکل از آب، پروتئین‌ها و مواد معدنی.
(پَ سَ) (اِ.) فلاکت، نکبت، بدبختی، تنگی.
(پَ دَ) (مص ل.)
۱- پژمردن.
۲- فاسد شدن میوه.
(پَ دِ) (ص مف.) پژمرده.
(پِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- طرح، نامه.
۲- تصویر افقی مجموعه ساختمانی زمین یا جزییات ساختمان.
۳- صحنه‌ای از یک فیلم که در یک نوبت و بدون قطع فیلم برداری شده‌است، نما (فره).
(پَ) (اِ.) خوی گیر زین، عرق گیر.
(پَ) (اِ.) = پلا:
۱- پلو.
۲- نعمت.
(پِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ساحل کم شیب دریا.
۲- مجموعه تأسیسات رفاهی یا تفریحی یا اقامتی کنار ساحل، ساحل سرا. (فره).
