آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم
«حافظ»
(مُ تَ نِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آغاز کننده، از سر گیرنده.
۲- کسی که در محکمه‌ای مغلوب شده مرافعه خود را در محکمه‌ای بالاتر از سر گیرد، استیناف دهنده.
(مَ) (ق.) کسی که در حالت مستی است.
(مَ نِ) (ص. ق.) مانند مستان، همچون م ست.
(مُ تَ بِ دّ) [ ع. ] (اِفا.) خودسر، خودرأی.
(مُ تَ دَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- عجیب شمرده.
۲- عجیب، شگفت.
(مُ تَ ش) [ ع. ] (اِفا.) شادمان.
(مُ تَ ص) [ ع. ] (اِفا.) صاحب بصیرت.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِمف.) دور، بعید، دشوار و مشکل.
(مُ تَ تَ) [ ع. ] (اِمف.) پوشیده شده، پنهان شده.
(مُ تَ تِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) طلب تمام کننده.
۲- (ص.) تمام، کامل.
(مُ تَ قَ) [ ع. ] (اِمف.) سنگین و سست از بیماری، خواب، بخل و غیره.
(مُ تَ نا) [ ع. ] (اِمف.) ممتاز شده، جدا شده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِمف.) به اجابت رسیده.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) پذیرفته شدن.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- اجاره شده.
۲- امان خواسته.
(مُ تَ جَ) [ ع. ] (اِمف.) نو گردیده، جدید شده.
(مُ تَ جِ) [ ع. ] (اِفا.) نو کننده، نو گرداننده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.)اجابت کننده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) پناه دهنده، دادخواه.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) اجازه خواهنده.
