شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

      

گزيدند پس موبدى تيز وير            سخن‏گوى و بينا دل و يادگير

         ز بيگانه پردخته كردند جاى            سگالش گرفتند هر گونه راى‏

         سخن سلم پيوند كرد از نخست            ز شرم پدر ديدگان را بشست‏

         فرستاده را گفت ره بر نورد            نبايد كه يابد ترا باد و گرد

         چو آيى بكاخ فريدون فرود            نخستين ز هر دو پسر ده درود

         پس آنگه بگويش كه ترس خداى            ببايد كه باشد بهر دو سراى‏

         جوان را بود روز پيرى اميد            نگردد سيه موى گشته سپيد

         چه سازى درنگ اندرين جاى تنگ            كه شد تنگ بر تو سراى درنگ‏

         جهان مر ترا داد يزدان پاك            ز تابنده خورشيد تا تيره خاك‏

         همه بارزو ساختى رسم و راه            نكردى بفرمان يزدان نگاه‏

         نجستى بجز كژى و كاستى            نكردى ببخشش درون راستى‏

         سه فرزند بودت خردمند و گرد            بزرگ آمدت تيره بيدار خرد

         نديدى هنر با يكى بيشتر            كجا ديگرى زو فرو برد سر

         يكى را دم اژدها ساختى            يكى را بابر اندر افراختى‏

         يكى تاج بر سر ببالين تو            برو شاد گشته جهان بين تو

         نه ما زو بمام و پدر كمتريم            نه بر تخت شاهى نه اندر خوريم‏

         ايا دادگر شهريار زمين            برين داد هرگز مباد آفرين‏

         اگر تاج از آن تارك بى‏بها            شود دور و يابد جهان ز و رها

         سپارى بدو گوشه از جهان            نشيند چو ما از تو خسته نهان‏

         و گر نه سواران تركان و چين            هم از روم گردان جوينده كين‏

         فراز آورم لشگر گرزدار            از ايران و ايرج بر آرم دمار

         چو بشنيد موبد پيام درشت            زمين را ببوسيد و بنمود پشت‏

         بر آنسان بزين اندر آورد پاى            كه از باد آتش بجنبد ز جاى‏

         بدرگاه شاه آفريدون رسيد            بر آورده ديد سر ناپديد

         بابر اندر آورد بالاى او            زمين كوه تا كوه پهناى او

         نشسته بدربر گرانمايگان            بپرده درون جاى پر مايگان‏

         بيك دست بر بسته شير و پلنگ            بدست دگر ژنده پيلان جنگ‏

         ز چندان گرانمايه گرد دلير            خروشى بر آمد چو آواى شير

         سپهريست پنداشت ايوان بجاى            گران لشگرى گرد او بر بپاى‏

         برفتند بيدار كار آگهان            بگفتند با شهريار جهان‏

         كه آمد فرستاده نزد شاه            يكى پر منش مرد با دستگاه‏

         بفرمود تا پرده بر داشتند            بر اسپش ز درگاه بگذاشتند

         چو چشمش بروى فريدون رسيد            همه ديده و دل پر از شاه ديد

         ببالاى سرو و چو خورشيد روى            چو كافور گرد گل سرخ موى‏

         دو لب پر ز خنده دو رخ پر ز شرم            كيانى زبان پر ز گفتار نرم‏

         نشاندش هم آنگه فريدون ز پاى            سزاوار كردش بر خويش جاى‏

         بپرسيدش از دو گرامى نخست            كه هستند شادان دل و تن درست‏

         دگر گفت كز راه دور و دراز            شدى رنجه اندر نشيب و فراز

         فرستاده گفت اى گرانمايه شاه            ابى تو مبيناد كس پيش گاه‏

         ز هر كس كه پرسى بكام تواند            همه پاك زنده بنام تواند

         منم بنده شاه را ناسزا            چنين بر تن خويش ناپارسا

         پيامى درشت آوريده بشاه            فرستنده پر خشم و من بى‏گناه‏

         بگويم چو فرمايدم شهريار            پيام جوانان ناهوشيار

         بفرمود پس تا زبان برگشاد            شنيده سخن سربسر كرد ياد

   ‏

                       

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

فرهنگ معین

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

بدلاء

(بُ دَ) [ ع. ] جِ بدل، بدیل ؛ شریفان، کریمان.

بدلگام

(بَ لِ) (ص مر.)
۱- حیوان سرکش.
۲- آدم گردنکش، یاغی.

بدلی

(بَ دَ) [ ع - فا. ] (ص.) قلابی، غیراصلی.

بدلیجات

(~.) [ ع - فا. ] (اِ.) جواهرات و زیورآلات بدلی و غیراصل.

بدمسب

(بَ مَ سَّ) [ فا. ازع ] (ص مر.) (عا.) = بدمصب: بدمذهب.

بدمست

(~. مَ) (ص مر.) کسی که در مستی عربده کشد و شرارت کند، آن که پس از مست شدن هرزه گویی کند.

بدمظنه

(~. مَ ظَ نِّ) [ فا - ع. ] (ص مر.) بدگمان، بدظن.

بدمنظر

(~. مَ ظَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) آنچه در نظر خوش نیاید.

بدمهر

(~. مِ) (ص مر.)۱ - نامهربان.
۲- بد - اندیش.

بدمینتون

(بَ تُ) [ انگ. ] (اِ.) نوعی ورزش شبیه تنیس که دو یا چهار بازیکن دارد.

بدن

(بَ دَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- ساختمان کامل یک موجود زنده.
۲- تن، پیکر.

بدن سازی

(بَ دَ)(اِمر.) تمرین‌ها و ورزش‌های ویژه برای تقویت ماهیچه‌ها و ایجاد یا حفظ تناسب در اندام‌های بیرونی، پرورش اندام.

بدنام

(بَ)(ص مر.) دارای شهرت بد، معروف به بدی.

بدنسل

(بَ. نَ) [ فا - ع. ] (ص مر.)بدنژاد، بد اصل.

بدنما

(~. نَ) (ص مر.)
۱- بدشکل، زشت.
۲- بسیار نازک و تُنُک.
۳- نشان دهنده تمام بدن.

بدنه

(بَ دَ نِ یا نَ) [ ع. ] (اِ.) تنه، پیکر.

بده بستان

(بِ دِ بِ) (اِمص.) (عا.)
۱- داد و ستد، معامله.
۲- مبادله، رد و بدل.
۳- روابط پنهانی متقابل.

بدهکار

(بِ دِ) (ص فا.)
۱- دارای بدهی.
۲- مدیون.

بدهکاری

(~.) (حامص.) عمل بدهکار، وامداری، قرض داری. مق بستانکاری.

بدهی

(~.) (اِ.)
۱- آنچه بدهکار باید به بستانکار بپردازد.
۲- قرض.


دیدگاهتان را بنویسید