شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

پيام فرستادن پسران نزد فريدون

فرستاده آمد دلى پر سخن سخن را نه سر بود پيدا نه بن‏

ابا پيل و با گنج و با خواسته بدرگاه شاه آمد آراسته‏

بشاه آفريدون رسيد آگهى بفرمود تا تخت شاهنشهى‏

بديباى چينى بياراستند كلاه كيانى بپيراستند

نشست از بر تخت پيروزه شاه چو سرو سهى بر سرش گرد ماه‏

ابا تاج و با طوق و با گوشوار چنانچون بود در خور شهريار

خجسته منوچهر بر دست شاه نشسته نهاده بسر بر كلاه‏

بزرين عمود و بزرين كمر زمين كرده خورشيدگون سربسر

دو رويه بزرگان كشيده رده سراپاى يك سر بزر آژده‏

بيك دست بر بسته شير و پلنگ بدست دگر ژنده پيلان جنگ‏

برون شد ز درگاه شاپور گرد فرستاده سلم را پيش برد

فرستاده چون ديد درگاه شاه پياده دوان اندر آمد ز راه‏

چون نزديك شاه آفريدون رسيد سر و تخت و تاج بلندش بديد

ز بالا فرو برد سر پيش اوى همى بر زمين بر بماليد روى‏

گرانمايه شاه جهان كدخداى بكرسى‏ء زرّين و را كرد جاى‏

فرستاده بر شاه كرد آفرين كه اى نازش تاج و تخت و نگين‏

زمين گلشن از پايه تخت تست زمان روشن از مايه بخت تست‏

همه بنده خاك پاى توايم همه پاك زنده براى توايم‏

پيام دو خونى بگفتن گرفت همه راستيها نهفتن گرفت‏

گشاده زبان مرد بسيار هوش بدو داده شاه جهاندار گوش‏

ز كردار بد پوزش آراستن منوچهر را نزد خود خواستن‏

ميان بستن او را بسان رهى سپردن بدو تاج و تخت مهى‏

خريدن ازو باز خون پدر بدينار و ديبا و تاج و كمر

فرستاده گفت و سپهبد شنيد مر آن بند را پاسخ آمد كليد

‏

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, پيام فرستادن پسران نزد فريدون, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

فرهنگ معین

آب

[ په. ] (اِ.) مایعی است شفاف، بی طعم و بی بو، مرکب از دو عنصر اکسیژن و ئیدروژن ؛ o 2 H، در باور قدما یکی از چهار عنصر «آب، آتش، باد، خاک» محسوب می‌شده. معانی کنایی آب:
۱- آبرو.
۲- جلا، درخشندگی.
۳- رونق.
۴- اشک.
۵- عرق.
۶- نازکی.
۷- شادابی.
۸- زیبایی و شکوه.
۹- مَنی، نطفه.
۱۰ - ارج، قیمت.
۱۱ - پیشاب، ادرار.
۱۲ - عصاره، شیره.
۱۳ - رود، نهر.
۱۴ - بزاق، آب دهان. ؛ ~در هاون کوبیدن کار بیهوده کردن. ؛ ~از ~ تکان نخوردن ک نایه از: آرام بودن اوضاع و احوال. ؛ ~ از دست نچکیدن کنایه از: نهایت خست و پول دوستی. ؛ ~ از سر گذشتن بی فایده شدن چاره و تدبیر. ؛ ~ از دریا بخشیدن از دیگران مایع گذاشتن، از حساب دیگران بخشیدن. ؛ ~بر در کسی ریختن خدمت آن کس را کردن. ؛ ~ پاکی روی دست کسی ریختن اتمام حجت کردن، حرف آخر را زدن. ؛ ~زیر پوست کسی رفتن کنایه از: چاق شدن. ؛ از ~ گل آلود ماهی گرفتن از وضع آشفته سوء استفاده کردن. ؛~ از چیزی خوردن از آن چیز بهره مند شدن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

فرهنگ معین

آب

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ