پادشاهى هوشنگ چهل سال بود
جهاندار هوشنگ با راى و داد بجاى نيا تاج بر سر نهاد
بگشت از برش چرخ سالى چهل پر از هوش مغز و پر از راى دل
چو بنشست بر جايگاه مهى چنين گفت بر تخت شاهنشهى
كه بر هفت كشور منم پادشا جهاندار پيروز و فرمانروا
بفرمان يزدان پيروزگر بداد و دهش تنگ بستم كمر
و زان پس جهان يك سر آباد كرد همه روى گيتى پر از داد كرد
نخستين يكى گوهر آمد بچنگ بآتش ز آهن جدا كرد سنگ
سر مايه كرد آهن آبگون كزان سنگ خارا كشيدش برون
(اِ قِ) [ ع. ] (مص ل.) برکنده شدن، از بیخ برکنده شدن.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) رام شدن، مطیع شدن.
۲- (اِمص.) فرمانبرداری.
۳- فروتنی. ج. انقیادات.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- فاش کردن سخن به طرز سخن چینی.
۲- نمو دادن.
(اُ ذَ) [ ع. ] (اِ.) نمونه، نمودار.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- آگاه کردن.
۲- رسانیدن خبر.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) به غارت دادن، به تاراج دادن.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.) راه پیدا کردن، پیدا و گشاده شدن راه.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نهر؛ جوی‌ها.
(اِ) [ ع. ] (مص م.) تحریک کردن، برانگیختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) فرود آمدن، هبوط کردن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) دریده شدن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) ویران شدن، فرو ریختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) شکست یافتن، هزیمت یافتن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.) هضم شدن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- ریخته شدن آب یا باران.
۲- ویران شدن، فرو ریختن.
(اِ هِ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- کوشیدن در کاری.
۲- ستیزه کردن.
۳- سرگرم بودن به کاری.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ. نوء، سقوط ستاره یکی از منازل بیست و هشت گانه و طلوع رقیب آن از مشرق. تازیان می‌پنداشتند که هرگاه ستاره‌ای از منزلی ساقط شود و ستاره دیگر در مقابل آن طلوع کند، ناچار ...
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نور؛ روشنایی‌ها.
(~.) [ ع. ] (اِ.) جِ نَور؛ شکوفه‌ها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نوع ؛ جنس‌ها، اقسام.
