پادشاهى هوشنگ چهل سال بود
جهاندار هوشنگ با راى و داد بجاى نيا تاج بر سر نهاد
بگشت از برش چرخ سالى چهل پر از هوش مغز و پر از راى دل
چو بنشست بر جايگاه مهى چنين گفت بر تخت شاهنشهى
كه بر هفت كشور منم پادشا جهاندار پيروز و فرمانروا
بفرمان يزدان پيروزگر بداد و دهش تنگ بستم كمر
و زان پس جهان يك سر آباد كرد همه روى گيتى پر از داد كرد
نخستين يكى گوهر آمد بچنگ بآتش ز آهن جدا كرد سنگ
سر مايه كرد آهن آبگون كزان سنگ خارا كشيدش برون
(هَ یا هِ) (اِ.)
۱- کوهان شتر.
۲- ارتفاع و بلندی هر چیز.
۳- موج آب.
۴- نهیب و حمله.
(یَ) (اِمر.) کوهستان، دامنه کوه.
(اِ.) گله گاو و گوسفند. کوپاره هم گفته شده.
(اِ.) عمود، گرز آهنین.
(~.) (اِ.) موی فرق سر، کاکل.
(پَ لِ یا لَ) (اِ.) شکوفه و بهاره درخت.
(کُ پُ) [ فر. ] (اِ.) برگ جیره بندی، کالا برگ (فره).
(~.) [ فر - فا. ] (ص نسب.) منسوب به کوپن، قابل عرضه یا دریافت به وسیله کوپن.
(پِ) [ فر. ] (اِ.) هر یک از اتاق‌های مخصوص نشستن مسافر در قطار که دارای در و پنجره و صندلی و تخت باشد.
(کُ پِ) (ص.) روی هم انباشته شده.
[ تر - مغ. ] (اِ.) حرکت عده‌ای از جایی به جایی.
(ص.) لوچ و احول.
(اِ.) جغد، بوم.
(نِ) [ تر - فا. ]
۱- (ص فا.) مهاجر.
۲- (اِمر.) محل کوچ، مرکز مهاجرت.
(چِ) (اِمصغ.) کوی، محل عبور و مرور. ؛ خود رابه ~ی علی چپ زدن کنایه از: خود را به نادانی و نشنیدن و بیراهه زدن.
(~.) (اِمر.) کوچه‌ای که راهی به باغ داشته باشد یا از کنار باغ بگذرد.
(ص.)۱ - دارای حجم یا ابعاد کوچک.
۲- دارای مقدار کم.
۳- خرد سال.
(چَ) (ص.) خرد.
(~. شُ دَ) (مص ل.)
۱- کوتاه و تنگ شدن.
۲- حقیر شدن.
(~.) (حامص.) صغر، خردی.
