شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

پادشاهى ضحاك هزار سال بود

چو ضحاك شد بر جهان شهريار برو ساليان انجمن شد هزار

سراسر زمانه بدو گشت باز بر آمد برين روزگار دراز

نهان گشت كردار فرزانگان پراگنده شد كام ديوانگان‏

هنر خوار شد جادوئى ارجمند نهان راستى آشكارا گزند

شده بر بدى دست ديوان دراز بنيكى نرفتى سخن جز براز

دو پاكيزه از خانه جمشيد برون آوريدند لرزان چو بيد

كه جمشيد را هر دو دختر بدند سر بانوان را چو افسر بدند

ز پوشيده رويان يكى شهرناز دگر پاك دامن بنام ارنواز

شاهنامه فردوسی - آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

بايوان ضحاك بردندشان بران اژدهافش سپردندشان‏

بپروردشان از ره جادوئى بياموختشان كژى و بدخويى‏

ندانست جز كژى آموختن جز از كشتن و غارت و سوختن‏

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, پادشاهى ضحاك هزار سال بود, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

اگر میل دل هر کس به جایست
بود میل دل من سوی فرخ
«حافظ»

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آجر

(جُ) (اِ.) معرب آگر یا آگور؛ خشتی که در کوره پخته شده باشد و یکی از مصالح قدیمی ساختمان سازی است و اندازه آن معمولاً از حدود ۲۰*۲۰ تا حدود ۲۵*۲۵ سانتی متر است و انواع مختلف دارد: نظامی، ختایی، فشاری، قزاقی، بهمنی، سه سانتی و غیره.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.