شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

پادشاهى ضحاك هزار سال بود

چو ضحاك شد بر جهان شهريار برو ساليان انجمن شد هزار

سراسر زمانه بدو گشت باز بر آمد برين روزگار دراز

نهان گشت كردار فرزانگان پراگنده شد كام ديوانگان‏

هنر خوار شد جادوئى ارجمند نهان راستى آشكارا گزند

شده بر بدى دست ديوان دراز بنيكى نرفتى سخن جز براز

دو پاكيزه از خانه جمشيد برون آوريدند لرزان چو بيد

كه جمشيد را هر دو دختر بدند سر بانوان را چو افسر بدند

ز پوشيده رويان يكى شهرناز دگر پاك دامن بنام ارنواز

دیوان حافظ - تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

بايوان ضحاك بردندشان بران اژدهافش سپردندشان‏

بپروردشان از ره جادوئى بياموختشان كژى و بدخويى‏

ندانست جز كژى آموختن جز از كشتن و غارت و سوختن‏

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, پادشاهى ضحاك هزار سال بود, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
یحیی بن مظفر ملک عالم عادل
«حافظ»

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گورماست

(اِمر.) = گوره ماست:
۱- ماستی که از شیر گورخر باشد.
۲- ماست چکیده‌ای است که شیر خام در آن داخل کنند و بر هم زنند و خورند و گاه آب غوره یا سماق در آن زنند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.