شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

      

          سوى دژ فرستاد شيروى را            جهان ديده مرد جهانجوى را

         بفرمود كان خواسته برگراى            نگه كن همه هر چه يابى بجاى‏

         بپيلان گردونكش آن خواسته            بدرگاه شاه آور آراسته‏

         بفرمود تا كوس رويين و ناى            زدند و فرو هشت پرده سراى‏

         سپه را ز دريا بهامون كشيد            ز هامون سوى آفريدون كشيد

         چو آمد بنزديك تميشه باز            نيارا بديدار او بد نياز

         بر آمد ز در ناله كرّ ناى            سراسر بجنبيد لشكر ز جاى‏

         همه پشت پيلان ز پيروزه تخت            بياراست سالار پيروز بخت‏

         چه با مهد زرّين بديباى چين            بگوهر بياراسته همچنين‏

         چه با گونه گونه درفشان درفش            جهانى شده سرخ و زرد و بنفش‏

         ز درياى گيلان چو ابر سياه            دُمادُم بسارى رسيد آن سپاه‏

         چو آمد بنزديك شاه آن سپاه            فريدون پذيره بيامد براه‏

         همه گيل مردان چو شير يله            ابا طوق زرين و مشكين كله‏

         پس پشت شاه اندر ايرانيان            دليران و هر يك چو شير ژيان‏

         بپيش سپاه اندرون پيل و شير            پس ژنده پيلان يلان دلير

         درفش درفشان چو آمد پديد            سپاه منوچهر صف بر كشيد

         پياده شد از باره سالار نو            درخت نو آيين پر از بار نو

         زمين را ببوسيد و كرد آفرين            بران تاج و تخت و كلاه و نگين‏

         فريدونش فرمود تا بر نشست            ببوسيد و بسترد رويش بدست‏

         پس آنگه سوى آسمان كرد روى            كه اى دادگر داور راستگوى‏

         تو گفتى كه من دادگر داورم            بسختى ستم ديده را ياورم‏

         همم داد دادى و هم داورى            همم تاج دادى هم انگشترى‏

         بفرمود پس تا منوچهر شاه            نشست از بر تخت زر با كلاه‏

         سپهدار شيروى با خواسته            بدرگاه شاه آمد آراسته‏

         بفرمود پس تا منوچهر شاه            ببخشيد يك سر همه با سپاه‏

   ‏

                       

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

فرهنگ معین

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

کلروفرم

(کُ لُ رُ فُ) [ فر. ] (اِ.) مایعی است بی رنگ و بیهوش کننده به فرمول ۳ CHCl که از اثر استخلاف سه اتم ئیدروژن متان به وسیله سه اتم کلر بدست می‌آید. این ماده در پزشکی به ...

کلروفیل

(کُ لُ رُ) [ فر. ] (اِ.) ماده سبز رنگی در گیاهان که کار فتوسنتز را در یاخته انجام دهد، سبزینه (فره).

کلروپلاست

(کُ لُ رُ پِ) [ فر. ] (اِ.) دانه‌های ریز دارای سبزینه که در یاخته‌های گیاهی یافت می‌شود، سبزدیسه. (فره).

کلس

(کِ) [ معر. ] (اِ.) آهک زنده را گویند که عبارت از اکسید کلسیم به فرمول Cao (آهک زنده آهکی است که در نتیجه حرارت دادن به سنگ آهک (Ca 3 Co) در کوره بدست می‌آید).

کلسیم

(کَ یُ) [ فر. ] (اِ.) عنصری است با علامت شیمیایی CU، نرم و محلول در آب. در طبیعت به صورت سنگ‌های آهکی و مرمر وجود دارد این عنصر ماده اصلی سازنده استخوان، دندان، برگ درختان و صدف است.

کلف

(کَ لَ) [ ع. ] (اِ.) لکه، لکه‌هایی که بر روی ماه و خورشید دیده می‌شود.

کلف

(~.) (اِ.) = کلب. کلپ: منقار مرغ.

کلفت

(کُ فَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- مشقت، رنج، زحمت، سختی.
۲- خدمتکار زن، کنیز.

کلفت

(کُ لُ) (ص.) ستبر، ضخیم. ؛ ~ بار کسی کردن سخنان تلخ و زننده به او گفتن.

کلفهشنگ

(کَ فَ شَ) (اِ.) استالاکتیت، قندیل یخی که در ایام زمستان در زیر ناودان‌ها بسته می‌شود. گلفهشنگ و کلفخشنگ و کلفهسنگ هم گویند.

کلل

(کَ لَ) (اِ.) پری که پادشاهان و دلیران در رزم و جوانان زیبا در بزم بر سر دستار و کلاه می‌زدند، جیغه، جغه.

کلم

(کَ لَ) (اِ.) یکی از سبزی‌ها که به مصرف غذایی می‌رسد و بر چند نوع است: کلم برگ، کلم سنگ یا قمری، کلم پیچ که حاوی مقدار زیادی ویتامین ث می‌باشد.

کلم

(کَ لِ) [ ع. ] (اِ.) ج. کلمه.

کلمات

(کَ لَ) [ ع. ] (اِ.) جِ کلمه.

کلمات قصار

(~ ق) [ ع. ] (اِمر.) جمله‌ها و عبارت‌های کوتاه و پندآموز.

کلماسنگ

(کَ سَ) (اِ.) فلاخن.

کلمن

(کَ مَ) [ معر. ] (اِ.) صورت چهارم از صور هشتگانه ابجدی.

کلمن

(کُ مَ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری یخدان.

کلمه

(کَ لَ مَ یا مِ) [ ع. کلمه ] (اِ.)
۱- سخن، گفتار.
۲- یک جزو از کلام، لفظ معنی دار.
۳- مجموعه حروفی که یک واحد را تشکیل دهند در دستور زبان فارسی معمولاً کلمه را به نه بخش تقسیم کنند: ...

کلمه الله

(کَ لِ مَ هُ لْ لا) [ ع. ] (اِمر.)
۱- کلمه خدا.
۲- عیسی (ع).


دیدگاهتان را بنویسید