شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
«حافظ»

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آنارشیسم

[ فر. ] (اِ.) هرج و مرج طلبی، نوعی فلسفه سیاسی که مبنای آن بر یک جامعه بدون حکومت قرار گرفته‌است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.