شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

روزیکه داد دل به گل روی او رهی
مسکین نبود باخبر از خوی او هنوز
«رهی معیری»

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آلبوم

(بُ) [ فر. ] (اِ.) مجموعه‌ای از عکس، تصویر، تمبر، نمونه پارچه، صفحه، نوار موسیقی و غیره، جُنگ (فره).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.