شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز            شه اندر زمان رزم را كرد ساز

         سراپرده از شهر بيرون كشيد            سپه را همه سوى هامون كشيد

         سپاهى كه خورشيد شد ناپديد            چو گرد سياه از ميان بردميد

         نه دريا پديد و نه هامون و كوه            زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

         همى راند لشكر بران سان دمان            نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

  دیوان حافظ - گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حافظ این گوهر منظوم که از طبع انگیخت
ز اثر تربیت آصف ثانی دانست
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آفرین

(فَ) (ص فا.) آفریننده: جهان آفرین، سخن آفرین.

دیدگاهتان را بنویسید