شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

هر سر موی تو را با زندگی پیوندهاست
با چنین دلبستگی از خود بریدن مشکل است
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آسمانخراش

(~. خَ) (اِمر.) ساختمانی که طبقات زیاد دارد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.