شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز            شه اندر زمان رزم را كرد ساز

         سراپرده از شهر بيرون كشيد            سپه را همه سوى هامون كشيد

         سپاهى كه خورشيد شد ناپديد            چو گرد سياه از ميان بردميد

         نه دريا پديد و نه هامون و كوه            زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

         همى راند لشكر بران سان دمان            نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

  دیوان حافظ - رواق منظر چشم من آشیانه توست
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چشم جهانیان به تماشای رنگ و بوست
جز چشم دل که محو تماشای دیگر است
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آسغده

(سُ دِ) (ص مف.) نیم سوز، هیزم نیم سوخته.

دیدگاهتان را بنویسید