شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همیشه تا که بود متصل مسا و صباح
«حافظ»

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آزادی بخش

(بَ) (ص.) کوشنده و تلاش گر برای به دست آوردن آزادی.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.